تجارب تاب آوری جوانان در برابر سو مصرف مواد: یک مطالعه کیفی

زمینه: پژوهش‌های زیاد روی فرایند اعتیاد صورت گرفته اما کم‌تر مطالعه‌ای به بررسی فرایند تاب‌آوری در برابر اعتیاد پرداخته است، مطالعه حاضر به شناسایی عوامل تسهیل‌گر و بازدارنده فرایند تاب‌آوری جوانان از طریق تحلیل تجارب زیسته آن‌ها می‌پردازد.روش‌ها: مطالعه کیفی حاضر به‌روش مطالعه پایه‌ای با رویکرد استراوس و کوربین انجام شد. داده‌ها تحت کدگذاری باز، محوری و انتخابی قرار گرفت. محیط مطالعه، محله دروازه غارشهر تهران بود. برای جمع‌آوری اطلاعات، از تکنیک‌های مصاحبه عمیق و بحث گروهی متمرکز استفاده شد. در مجموع 21 مصاحبه با 19 نفر و بحث گروهی متمرکز با حضور 7 نفر از جوانان که در معرض خطر مصرف مواد بودند، انجام شد. از معیارهای لینکلن و گوبا (1985) جهت اطمینان‌پذیری مطالعه استفاده شد.یافته‌ها: کدهای به‌دست‌آمده در 19 زیرطبقه ویژگی‌های فردی، حمایت‌های خانوادگی و درون‌گروهی، فرهنگ، معنویت، باورهای معنوی، محیط زندگی و مداخلات اجتماعی دسته‌بندی شدند. این طبقه‌ها برحسب ماهیتشان سبب تسهیل یا ممانعت در فرایند تاب‌آوری در برابر اعتیاد به مواد مخدر می‌شدند. نتیجه‌گیری: جوانانی که اعتقادات مذهبی،آگاهی، اعتماد به نفس، مثبت‌اندیشی و تنفر بیشتر نسبت به مواد مخدر دارند تاب‌آوری بیشتری در مقابل اعتیاد به مواد مخدر دارند. همچنین اعضای خانواده‌هایی که نسبت به فرزندانشان احساس مسیولیت دارند، به آن‌ها اعتماد داشته و بر فعالیت‌هایشان نظارت می‌کنند باهم در مورد مسایل مختلف مشورت می‌کنند و از دوران کودکی آموزش‌های مناسب می‌بینند، نسبت به اعتیاد تاب‌آورتر هستند.