هنجاریابی آزمون مقیاس کنترل عواطف

زمینه: مهارت کنترل عواطف به فرد می‌آموزد که چگونه عواطف خود را در موقعیت‌های گوناگون تشخیص دهد و آن‌ها را بروز و کنترل نماید. هدف این پژوهش هنجاریابی و کسب اعتبار و روایی درونی و بیرونی آزمون کنترل عواطف می‌باشد. روش‌ها: این مطالعه هنجاریابی با استفاده از مقیاس کنترل عواطف ویلیامز بر روی جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان، دانشجویان، معلمان، پرستاران و اساتید دانشگاه در شهر کرمانشاه در سال 1391 انجام گرفته است. آزمودنی‌های این هنجاریابی شامل 1500 نفر (810 زن و 690 مرد) هستند که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه مقیاس کنترل عواطف ویلیامز (1997) استفاده شد. مقیاس کنترل عواطف، ابزاری برای سنجش میزان کنترل افراد بر عواطف خود است. این مقیاس دارای 4 زیرمقیاس فرعی با عناوین خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت است. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون‌های همبستگی و آلفای کرونباخ تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج همسانی درونی پرسشنامه با محاسبه آلفای کرونباخ نشان می‌دهد مقیاس کنترل عواطف از همسانی درونی معتبری برخوردار است، همبستگی آزمون در بین خرده‌مقیاس‌های آزمون و بین سوالات پرسشنامه در سطح اطمینان 01/0 معنادار است.نتیجه‌گیری: اعتبار آزمون کنترل عواطف در بین دانش‌آموزان، دانشجویان، معلمان، پرستاران و اساتید در ایران نسبتاً بالا و دارای میزان قابل‌قبولی می‌باشد و سوالات آزمون با یکدیگر از همبستگی برخوردار می‌باشند، بنابراین سوالات این آزمون برای سنجش کنترل عواطف مناسب است.