تاثیرخستگی موضعی بر فعالیت میوالکتریکی عضلات ارکتور اسپاین و جابه‌جایی مرکز فشار پاها در بازیابی تعادل متعاقب آشفتگی پاسچرال در افراد کایفوتیک

زمینه: دفورمیتی کایفوسیس بر کنترل پاسچر موثر است. خستگی عضلانی نیز عاملی است که موجب اختلال در مکانیزم کنترل تعادل بدن می‌شود. هدف مطالعه حاضر، اثرخستگی موضعی بر فعالیت میوالکتریکی عضلات ارکتور اسپاین و جابه‌جایی مرکز فشار پاها در بازیابی تعادل در افراد کایفوتیک متعاقب اعمال آشفتگی پاسچرال بود.روش‌ها: در این مطالعه شبه‌تجربی، ?? دانشجوی مرد با انحنای بیش از ?? درجه و ?? نفر با انحنای طبیعی ستون فقرات پشتی شرکت کردند. برای اندازه‌گیری میزان کایفوز پشتی از خط‌کش منعطف استفاده شد. درحالی‌که آزمودنی‌ها بر روی سیستم فوت اسکن نصب شده بر روی یک صفحه متحرک ایستاده بودند تعادل با اعمال اغتشاش ناگهانی در جهت قدامی- خلفی با رها کردن وزنه‌ای برابر ?? درصد وزن بدن در دو شرایط قبل (? تکرار) و پس از اعمال خستگی (? تکرار) بر هم زده شد. فعالیت میوالکتریکی عضلات ارکتور اسپاین و مولتی فیدوس با استفاده از آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمونی t مستقل در دو گروه مقایسه شد (??/?p < ). یافته‌ها: جابه‌جایی مرکز فشار پاها پس از خستگی، تغییر معناداری در بین گروه‌ها نداشت. فعالیت عضلات لانجیسیموس توراسیس (???/?=p) و ایلیوکوستالیس توراسیس (???/?=p) در گروه کنترل بعد از خستگی افزایش یافت، اما فعالیت عضله مالتی فیدوس تغییر معناداری را نداشت (???/?=p). فعالیت لانجیسیموس توراسیس (???/?=p) درگروه کایفوتیک به‌طور معناداری بعد از خستگی افزایش یافت. نتیجه‌گیری: خستگی عضلات ارکتور اسپاین تاثیر معناداری برروی کنترل تعادل در دو گروه ندارد، اما فعالیت الکتریکی این عضلات در گروه کایفوتیک برای بازیابی تعادل پس از اعمال آشفتگی پاسچرال، متفاوت از گروه کنترل بود.