بررسی اثربخشی روش آموزش معکوس کردن عادت بر کاهش نشانگان وسواس موکنی

زمینه: اختلال وسواس موکنی (trichotillomania-ttm) از اختلال‌های عادتی کم‌تر شناخته شده است که با کشیدن و کندن تکرارشونده مو مشخص می‌شود. آموزش معکوس کردن عادت (hrt) از پرکاربردترین روش‌هایی است که برای درمان این اختلال به‌کار رفته است. هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی hrt در کاهش و بهبود علایم ttm می‌باشد. روش‌ها: روش این مطالعه، شبه‌آزمایشی با اندازه‌گیری‌های مکرر (بدون گروه گواه) بود. پیش از آغاز کاربندی درمانی پیش‌آزمون اجرا گردید. سپس متغیر مستقل ارایه و نهایتاً پس‌آزمون اجرا شد. در فواصل یک و سه ماه بعد از اتمام جلسات، مجدداً آزمون‌های پیگیری اجرا گردیدند. نمونه آماری پژوهش 4 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه ارومیه بودند. آن‌ها با استفاده از نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند. مصاحبه بالینی، مقیاس موکنی بیمارستان عمومی ماساچوست (mgh-hs)، شمارش تعداد موهای کنده‌شده در روز، سیاهه میلواکی برای خرده انواع ttm (نسخه بزرگسالان) و آزمون اضطراب حالت-صفت برای سنجش به‌کار گرفته شدند.یافته‌ها: بعد از انجام مداخله تعداد موهای کنده‌شده، نمره آزمون mgh-hs، رتبه‌بندی شخصی و اضطراب حالت و صفت کاهش داشتند. نمرات افراد در سایر سنجه‌ها نیز به همین شکل بهبود یافته بود. این کاهش تا سه ماه پس از اتمام جلسات پایدار بوده و هیچ‌یک از شرکت‌کنندگان به شرایط قبلی بازنگشتند.نتیجه‌گیری: روش hrt در کاهش علایم ttm و اضطراب و بهبود کیفیت زندگی فرد و آسیب‌های ناشی از آن موثر است. باتوجه به محدودیت ناشی از تعداد کم شرکت‌کنندگان این مطالعه پیشنهاد می‌شود ضمن تکرار مطالعه در نمونه‌ای بزرگ‌تر، اثربخشی آن در درمان سایر اختلال‌های عادتی نیز بررسی گردد.