تاثیر کروسین بر آسیب‌های بافتی کلیوی و ارتشاح لکوسیتی ناشی از ایسکمی – خونرسانی مجدد در موش صحرایی

زمینه: هدف این مطالعه بررسی اثرات محافظتی کروسین در برابر آسیب‌های بافتی و ارتشاح لکوسیتی ناشی از ایسکمی/خونرسانی مجدد کلیوی بود. روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (300-250 گرم) به‌طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه sham تحت جراحی، ولی بدون انسداد رگی قرار می‌گرفت و دوره معادل خونرسانی مجدد را سپری می‌کرد، گروه دوم، دریافت‌کننده حلال کروسین بود که تحت جراحی، نیم‌ساعت ایسکمی دوطرفه کلیوی و 24 ساعت خونرسانی مجدد قرار گرفت (i/r). گروه‌های سوم تا پنجم نیز تحت ایسکمی/خونرسانی مجدد قرار گرفته و کروسین را به‌ترتیب با دوزهای 100، 200 یا 400 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن به‌صورت داخل صفاقی دریافت می‌کردند. در پایان دوره خونرسانی مجدد، کلیه راست خارج شد و جهت مطالعات بافت‌شناسی تحت رنگ‌آمیزی با هماتوکسیلین و ایوزین قرار گرفت. یافته‌ها: به‌دنبال اعمال ایسکمی/ خونرسانی مجدد اندازه فضای بومن، میزان نکروز سلولی در توبول‌های کورتکس و مدولای خارجی، احتقان عروقی و قالب‌های داخل توبولی در مدولای خارجی و داخلی افزایش یافت. اما تعداد گلبول‌های قرمز در مویرگ‌های گلومرولی کاهش یافت که تمام این آسیب‌ها توسط کروسین با هر سه دوز به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای تخفیف پیدا کردند. به‌علاوه، ایسکمی/خونرسانی مجدد منجر به ارتشاح نسبتاً شدید لنفوسیت‌ها به فضای بینابینی شد (001/0 > p) و مصرف کروسین توانست ارتشاح آن‌ها را به‌طور معنادار کاهش دهد. نتیجه‌گیری: تزریق داخل صفاقی کروسین دارای اثرات محافظت‌کننده در برابر آسیب‌های بافتی و ارتشاح لکوسیتی ناشی از نیم ساعت ایسکمی و 24 ساعت خونرسانی مجدد در کلیه است.