تاثیر آموزش بر اساس مدل فرایند موازی توسعه‌یافته بر وضعیت خوددرمانی در سالمند ان زرندیه

زمینه: خوددرمانی مصرف داروها بدون تجویز، تشخیص یا نظارت پزشک است و می‌تواند در سالمندان عواقب جدی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر آموزش بر اساس مدل فرایند موازی توسعه‌یافته بر وضعیت خوددرمانی سالمندان انجام شده است. روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی 110 مرد سالمند به‌روش تصادفی، انتخاب و به دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 55 نفر) تخصیص یافتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه سازه‌های مدل فرایند موازی توسعه‌یافته و عملکرد سالمندان در رابطه با مصرف خودسرانه داروها بود. قبل از آموزش، پرسشنامه و چک‌لیست برای هر دو گروه آزمون و کنترل تکمیل و سپس مداخله آموزشی برای گروه آزمون در طی یک ماه و در قالب 5 جلسه آموزشی 45 دقیقه‌ای انجام گرفت. سپس اطلاعات هر دو گروه جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار spss 18 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: قبل از مداخله آموزشی، تفاوت معناداری در میانگین نمره اجزا مدل فرایند موازی توسعه‌یافته و خوددرمانی دو گروه وجود نداشت. اما بعد از مداخله، آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را در میانگین نمره آگاهی، حساسیت و شدت درک‌شده، خودکارآمدی، اثربخشی درک‌شده و عملکرد گروه آزمون و کنترل نشان داد. همچنین میزان خوددرمانی در گروه آزمون از 33/0 به 13/0 کاهش یافت (001/0 > p).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه از کارآیی مدل فرایند موازی توسعه‌یافته در پیشگیری از خوددرمانی در سالمندان حمایت کرد.