نقش هوشیاری ایمنی و خودکارآمدی شغلی در پیش‌بینی اختلالات جسمی و روانشناختی کارکنان بخش صنعت

زمینه: هدف از این پژوهش تعیین قدرت پیش‌بینی‌کنندگی اختلال جسمی و روانی توسط هوشیاری ایمنی و خودکارآمدی شغلی در میان کارکنان بود. روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی است. نمونه متشکل از 189 نفر از کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان در سال 91-1390 بود که به‌روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده و به پرسش‌نامه‌های خصوصیات جمعیت‌شناختی، هوشیاری ایمنی، خودکارآمدی شغلی، اختلال جسمی و روانی پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: رابطه معناداری بین هوشیاری ایمنی و خودکارآمدی شغلی با اختلال جسمی و روانی وجود داشت (01/0p < ). تجزیه و تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیر هوشیاری ایمنی به‌ترتیب حدود 9 و 17 درصد از واریانس اختلال جسمی و روانی را به‌طور معناداری پیش‌بینی می‌کند (05/0p < ). همچنین متغیر خودکارآمدی شغلی به‌ترتیب حدود 21 و 12 درصد از واریانس اختلال جسمی و روانی را به‌طور معناداری پیش‌بینی کرد (05/0p < ).نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش از اهمیت متغیرهای روانشناختی در پیش‌بینی گزارش‌دهی اختلال جسمی و روانی در کارکنان حمایت می‌کند.