مقایسه تعیین‌کننده های رفتار باروری در میان زنان کُرد ساکن در مناطق روستایی شهرستان‌های روانسر و گیلانغرب

زمینه: جمعیت، نقش مهمی در برنامه‌ریزی‌های اقتصادی- اجتماعی و سیاسی دارد. باروری در کنار مرگ‌و‌میر و مهاجرت از تعیین‌کننده‌های اصلی تغییرات جمعیت است. کاهش باروری در سال‌های اخیر، به‌خصوص در مناطق روستایی، لزوم توجه به آن را به‌عنوان یک مساله اجتماعی و پدیده ای شایسته مطالعه در یک جامعه نیمه‌سنتی مطرح می‌سازد. هدف مطالعه حاضر مقایسه تعیین‌کننده های رفتار باروری زنان کُرد ساکن در مناطق روستایی شهرستان‌های روانسر و گیلانغرب است. روش ها : داده‌ها حاصل پیمایشی است که بر روی نمونه‌ای بالغ بر 550 زن واجد شرایط بررسی انجام شد. روش نمونه گیری، ترکیبی از روش های تصادفی ساده و سیستماتیک بوده و گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه انجام شد.یافته ها: میانگین شمار فرزندان زنده به دنیا آمده توسط زنان روستایی روانسر و گیلانغرب به‌ترتیب 36/2 و 41/2 بود. نتایج همچنین نشان داد که میانگین سن ازدواج زنان، هزینه ماهیانه فرزندان و میزان تحصیلات زنان روستایی گیلانغرب بیش‌تر از همتایان آن‌ها در روانسر بود. در هر دو منطقه، رابطه بین متغیرهای سن ازدواج، تحصیلات زنان، استفاده از وسایل پیشگیری از حاملگی و هزینه ماهیانه فرزندان و باروری، معکوس و معنادار و رابطه بین شمار فرزندان ایده آل و شغل زن با باروری، مستقیم و معنادار است. همچنین رابطه بین مذهب زن با رفتار باروری معنادار نبود. نتیجه‌گیری: علی‌رغم تفاوت در مشخصه‌های اقتصادی، اجتماعی، جمعیتی و تعیین‌کننده‌های بلافصل، یافته‌ها از نوعی همگرایی در رفتار باروری زنان مورد بررسی حکایت دارد.