بررسی روند بازتوانی قلبی بر تغییرات تن‌انگاره کیفیت زندگی در بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر

زمینه: با توجه به افزایش روزافزون بیماری‌های قلبی عروقی و نیاز به انجام جراحی قلب و همچنین با توجه به نقش مهم بازتوانی در کاهش میزان مرگ و میر بیماران، ارتقا تن‌انگاره و کیفیت زندگی بیماران باید به‌عنوان یکی از اهداف اصلی مداخلات درمانی مطرح گردد. بنابراین این پژوهش با هدف تعیین روند دوره بازتوانی بر تغییرات تن‌انگاره کیفیت زندگی انجام گردید. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، تن‌انگاره کیفیت زندگی 51 بیمار در چهار دوره زمانی قبل، حین، پایان و یک ماه بعد از پایان بازتوانی مورد بررسی قرار گرفت. بیماران به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات جمعیت‌شناختی و پرسشنامه تن‌انگاره کیفیت زندگی (biqli) بود. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از آمارهای توصیفی و آنالیز واریانس اندازه‌های تکرارشده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بین زمان و تغییرات تن‌انگاره کیفیت زندگی و همچنین بین سطح تحصیلات و تن‌انگاره کیفیت زندگی ارتباط آماری معناداری وجود داشت (001/0?p). اما بین سن، جنسیت، وضعیت تاهل، شغل، سابقه مصرف سیگار و مواد مخدر، سابقه بیماری‌های زمینه‌ای و شاخص توده بدنی با تن‌انگاره کیفیت زندگی ارتباط آماری معناداری یافت نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به ارتقا تن‌انگاره کیفیت زندگی بیماران در پایان دوره بازتوانی، توصیه می‌شود کلیه مراکز جراحی قلب و عروق، اجرای برنامه‌های بازتوانی و تعدیل ریسک‌فاکتورها را در راس سیاست‌های پیشگیرانه خود قرار دهند.