ارزش تشخیصی لیدهای خلفی الکتروکاردیوگرافی در تشخیص سکته حاد خلفی

سابقه و هدف : معیارهای الکتروکاردیوگرافیک که تاکنون براساس استاندارد 12 لید الکتروکاردیوگرافی استفاده می‌شود، برای تشخیص سکته حاد خلفی حساس نیست و در بیشتر بیماران سکته حاد خلفی تشخیص داده نمی‌شود ولذا درمان مناسب برای این بیماران انجام نمی‌شود . هدف از این تحقیق بررسی ارزش لیدهای خلفی الکتروکاردیوگرافی (v7، v8و v9) در تشخیص سکته حاد خلفی بوده است .مواد و روش‌ها : نوع طرح کارآزمایی از نوع ارزشیابی روش تشخیصی است و به همین منظور لیدهای خلفی v7،v8وv9 هنگام بستری 60 بیمار مبتلا به سکته حاد در ccu های بیمارستان به‌طور همزمان با استاندارد 12 لید الکتروکاردیوگرافی تهیه گردید و با نتایج حاصل از اسکن تکنسیوم پیروفسفات با دستگاه spect در 72 ساعت اول بستری، که در حال حاضر استاندارد طلایی برای تشخیص سکته حاد است ، مقایسه شد.یافته ها : از بین‌بیماران 27نفر( 45% ) صعود قطعه st بیش از 1mm در حداقل 2 لیدخلفی داشتندو بقیه صعود قطعه st بیش از 1mm در لیدهای خلفی نداشتند . اسکن تکنسیوم پیرو فسفات در 24 نفر از 27 بیمار که صعود قطعه st در لیدهای خلفی داشتند و در 3 نفر از بیمارانی‌که صعود قطعهst در لیدهای خلفی نداشتند،uptake در ناحیه خلفی را نشان داد . مثبت واقعی در این جامعه 24 نفر (9/88%)و منفی کاذب 3 نفر (1/11%) بود. منفی واقعی 30 نفر (9/90% ) و مثبت کاذب 3 نفر (1/9%) بود و براین اساس حساسیت ، ویژگی ، ارزش اخباری مثبت ، ارزش اخباری منفی ، صحت آزمون لیدهای خلفی در تشخیص سکته حاد خلفی به ترتیب 9/88% ،90% ، 9/88% ،90% و90% محاسبه شد.بحث: با توجه به حساسیت و ویژگی نسبتاً بالای این آزمایش توصیه می‌شود که به‌طور معمول از کلیه بیماران با شک به سکته حاد قلبی علاوه بر لیدهای استاندارد ، لیدهای خلفی نیز گرفته شود که به گروه بیمارانی که اندیکاسیون ترومبولیتیک‌تراپی دارند، افزوده شود و مرگ ومیر ناشی از سکته حاد دراین گروه کاهش یابد .