تاثیر آموزش مبتنی بر مدل ارتقا سلامت‌ پندر بر فعالیت فیزیکی در دانشجویان

زمینه: علی‌رغم فواید بسیار زیاد سبک زندگی فعال، کم‌تحرکی به‌عنوان یکی از مشکلات بهداشتی مهم در دانشجویان می‌باشد، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل ارتقا سلامت‌ پندر بر ارتقا فعالیت فیزیکی در دانشجویان انجام شده است. روش‌ها: پژوهش حاضر، مطالعه قبل و بعد شاهددار تصادفی است که در آن 90 دانشجوی پسر دانشگاه آزاد زرندیه به‌صورت تصادفی، انتخاب و در دو گروه آزمون و شاهد (45 نفر) تخصیص یافتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای تنظیم‌شده بر اساس مدل ارتقا سلامت پندر در زمینه فعالیت فیزیکی بود. بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده از پیش‌آزمون، برنامه آموزشی برای گروه آزمون اجرا گردید. 2 ماه پس از مداخله آموزشی، اطلاعات با استفاده از همان پرسشنامه اولیه، در دو گروه آزمون و شاهد، جمع‌آوری و داده‌ها با spss 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد قبل از مداخله آموزشی، 5/67 درصد از دانشجویان از نظر فعالیت فیزیکی در سطح خطرزا و ضعیف قرار داشتند. همچنین بین میانگین نمره مربوط به متغیرهای اجزای مدل ارتقا سلامت (منافع و موانع درک‌شده، خودکارآمدی و تاثیر گذارنده‌های بین فردی) در دو گروه آزمون و شاهد در خصوص انجام فعالیت فیزیکی قبل و بعد از مداخله آموزشی، اختلاف معناداری وجود داشت (05/0p < ) و گروه آزمون نسبت به گروه شاهد، عملکرد بهتری در خصوص انجام فعالیت فیزیکی در 2 ماه بعد از پایان برنامه آموزشی داشت.نتیجه‌گیری: برنامه آموزشی طراحی‌شده بر اساس مدل ارتقا سلامت در بهبود فعالیت فیزیکی دانشجویان موثر است.