تاثیر مقادیر مختلف دیازپام خوراکی در پیشگیری از عود تشنج بیماران مبتلا به تب و تشنج

زمینه: یکی از علل شایع تشنج در کودکان، بیماری تب و تشنج است. جهت پیشگیری از تشنج در شروع تب، داروهای ضد تشنج کوتاه‌اثر مانند دیازپام و میدازولام توصیه می‌شود، اما امروزه در مورد اثربخشی این داروها در پیشگیری از تب و تشنج، ابهاماتی وجود دارد. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی میزان اثربخشی دیازپام خوراکی و مقایسه دوزهای مختلف آن در پیشگیری از عود تب و تشنج در بیماران مبتلا به تب و تشنج انجام شد.روش‌ها: این مطالعه‌ تحلیلی مقطعی بر روی 186 کودک 60-6 ماه با اولین حمله تب و تشنج از سال 1386 در بیمارستان امام رضا کرمانشاه انجام شد. بیماران در سه گروه بر اساس چگونگی مصرف دیازپام مورد بررسی قرار گرفتند. گروه a (76 نفر) mg/kg/day1 دیازپام و گروه b (77 نفر) mg/kg/day6/0-4/0 دیازپام در حین بیماری تب مصرف کردند. گروه c (33 نفر) در حین تب، داروی ضد تشنج مصرف نکردند. بعد از مداخله، بیماران به‌مدت 24 ماه پیگیری شدند. سه گروه از نظر میزان بروز عود تشنج، سابقه فامیلی تب و تشنج و صرع مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته‌ها: میزان عود تشنج در گروه a 7/23، گروه b 4/23 و گروه شاهد 2/24 درصد بود. تفاوت معناداری از نظر میزان عود بین سه گروه وجود نداشت (930/0=p). میزان عود تشنج در کسانی که سابقه فامیلی تب، تشنج و تشنج نوع کمپلکس داشتند به‌طور معناداری بیشتر بود (05/0(p < . نتیجه‌گیری: میزان عود تشنج با مصرف هیچ‌کدام از دوزهای دیازپام خوراکی در حین تب کاهش پیدا نمی‌کند.