اثر حاد دیازینون بر روی سطح لیپید پراکسیداسیون و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان بافت طحال موش صحرایی

زمینه: دیازینون یکی از مهم‌ترین ارگانوفسفره‌ها است که به‌عنوان حشره‌کش در کشاورزی و صنعت استفاده می‌شود. بعضی از ارگانوفسفره‌ها قادرند باعث تولید رادیکال‌های آزاد و ایجاد اختلال در سیستم آنتی‌اکسیدان شوند. آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی و غیرآنزیمی نظیر سوپراکسید دیسموتاز (sod)، کاتالاز (cat)، گلوتاتیون s- ترانسفراز (gst) و گلوتاتیون (gsh)، مانع اثرات نامساعد رادیکال‌های آزاد می‌شوند. هدف این مطالعه ارزیابی اثر دیازینون بر سیستم آنتی‌اکسیدان طحال موش صحرایی است.روش‌ها: موش‌های نر نژاد ویستار به‌صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند: گروه کنترل، روغن ذرت را به‌عنوان حلال دیازینون و سه گروه آزمایش، دیازینون را در دوزهای 30، 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت پس از تزریق، حیوانات بیهوش و بافت طحال جدا گردید. بعد از هموژنه کردن بافت طحال، فعالیت آنزیم‌های sod، cat، gst و لاکتات دهیدروژناز (ldh) و نیز میزان gsh و مالون دی‌آلدیید (mda) توسط روش‌های بیوشیمیایی اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: فعالیت آنزیم‌های sod و gst در دوزهای بالاتر از mg/kg30 دیازینون به‌طور معنادار افزایش یافت، در حالی‌که فعالیت cat و غلظت gsh در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان داد. نتیجه‌گیری: سم دیازینون باعث القا تولید رادیکال آزاد و ایجاد استرس اکسیداتیو وابسته به دوز می‌گردد. تغییر فعالیت آنزیم‌ها و کاهش غلظت gsh، احتمالاَ نشان‌دهنده نارسایی سیستم دفاعی آنتی‌اکسیدان برای مقابله با رادیکال‌های آزاد و آسیب اکسیداتیو بافتی می‌باشد.