فراوانی ضایعات سفید و قرمز دهان در یک دوره 21 ساله در بیماران مراجعه‌کننده به بخش آسیب‌شناسی دانشکده دندانپزشکی اصفهان

زمینه: خصوصیات اپیدمیولوژیک ضایعات سفید و قرمز دهان به‌عنوان ضایعات ماقبل بدخیمی جهت آگاهی و تشخیص بدخیمی‌های دهان موثر است. هدف از این مطالعه تعیین تغییرات اپیدمیولوژیک ضایعات سفید و قرمز دهان در بیماران مراجعه‌کننده به بخش آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی اصفهان (87-1367) بود.روش‌ها: در این مطالعه مقطعی که به‌صورت توصیفی انجام شد، کلیه پرونده‌های بخش آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی اصفهان در طی سال‌های87-1367 بررسی گردید. جنس و سن بیمار، نوع و محل ضایعه و سال مراجعه، ثبت و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss ????? و آزمون آماری chi-square تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: از 6509 پرونده ثبت‌شده در بخش آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت در طی این 21 سال، 1047 نفر (1/16%) مبتلا به ضایعات سفید و قرمز بودند که از این میان شایع‌ترین ضایعه قرمزperipheral giant cell granoluma و شایع‌ترین ضایعه سفید linchen planus بود. میانگین سنی مبتلایان به ضایعات قرمز 89/17±89/33 سال و با شیوع 8/57 درصد در جنس مونث بود. همچنین میانگین سنی مبتلایان به ضایعات سفید 09/13±92/44 سال و با شیوع 67 درصد در جنس مونث یافت شد. بیشترین شیوع ضایعات قرمز در گروه سنی 40-31 سال (5/18%) و ضایعات سفید در گروه سنی 50-41 سال (8/31%) بود. بیشترین مکان درگیری در ضایعات سفید، مخاط ‌گونه (4/57%) و در ضایعات قرمز لثه (79%) بود.نتیجه‌گیری: میزان شیوع ضایعات سفید و قرمز در سال‌های اخیر رو به افزایش است و انجام مطالعات تکمیلی و مروری سیستماتیک برای تعیین میزان بدخیمی این ضایعات ضرورت دارد.