تاثیر آموزش خود مراقبتی و مداخلات پیگیر بر عملکرد بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه: شیوع و عوارض بیماری دیابت نوع 2 نشان می‌دهد که این بیماران علاوه بر آموزش‌های سنتی، به‌روش جدیدی از آموزش خودمراقبتی و پیگیری نیازمندند.روش‌ها: با توجه به معیارهای انتخاب، 170 بیمار دیابت نوع 2 به‌طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به‌مدت 3 ماه، گروه شاهد (84 نفر) طبق روال معمول و گروه مورد (86 نفر) به‌صورت الکترونیک، آموزش و پیگیری را دریافت نمودند. قبل و بعد از مداخله، قندخون ناشتا و شاخص توده بدنی هر دو گروه اندازه‌گیری و اطلاعات مربوط به عملکرد به‌وسیله پرسشنامه جمع‌آوری گردید.یافته‌ها: میانگین نمره عملکرد گروه مورد قبل و بعد از آموزش به‌ترتیب 1/7±1/24 و 5/9±2/32 و گروه شاهد 3/6±4/25 و 6/11±5/24 بود. میانگین قندخون ناشتا در گروه مورد قبل و بعد از آموزش 2/77±8/223 و 2/55±5/167 و در گروه شاهد 50/64±2/175 و 5/76±3/208 میلی‌گرم در دسی‌لیتر بود. میانگین شاخص توده بدنی در گروه مورد به مقدار 23/1 واحد کاهش داشت درحالی‌که در گروه کنترل، افزایش 55/0 را نشان داد (05/0 > p).نتیجه‌گیری: آموزش خودمراقبتی به‌صورت الکترونیک و مداخلات پیگیر موجب بهبود عملکرد، میانگین قندخون ناشتا و شاخص توده بدنی در بیماران گروه مورد گردید.