مقایسه ماساژ و مدالیتی در درمان بیماران زن مبتلا به کمردرد غیراختصاصی تحت حاد و مزمن

زمینه: کمردرد دومین دلیل شایع مراجعه به پزشک است. نزدیک به 85-70 درصد از افراد در طول زندگی خود حداقل یک‌بار کمردرد را تجربه می‌کنند. هدف از این مطالعه هم مقایسه اثرات ماساژ و مدالیتی در درمان بیماران زن مبتلا به کمردرد غیراختصاصی تحت حاد و مزمن بود. روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 30 بیمار زن مبتلا به کمردرد تحت حاد و مزمن با مدت درد 38/3±68/9 ماه در دامنه سنی 55-20 سال با میانگین سنی 93/10±96/33 به‌صورت تصادفی در دو گروه ماساژ و مدالیتی تحت درمان قرار گرفتند. درمان به‌صورت هر روز، یک جلسه به‌مدت 10 جلسه انجام شد. بیماران قبل ‌و ‌بلافاصله ‌بعد از درمان با استفاده از مقیاس اندازه‌گیری درد nrs، پرسشنامه oswestry سطح‌ ناتوانی ‌عملکردی و تست تغییریافته شوبر برای اندازه‌گیری میزان فلکسیون ارزیابی شدند. بررسی داده‌ها از طریق آزمون‌های تی-مستقل و تی-زوجی انجام گرفت. یافته‌ها: بهبود معناداری در شدت درد، سطح‌ ناتوانی ‌عملکردی و میزان فلکسیون در هر گروه به‌طور مجزا پس از درمان دیده شد (001/0p < ). از طرف دیگر، مقایسه داده‌های دو گروه که قبل از مداخله اختلاف معناداری نداشتند، نشان داد که در گروه ماساژ، میزان درد و سطح ناتوانی عملکردی پس از مداخله در مقایسه با گروه مدالیتی، اختلاف معناداری دارد(013/0 podi= و 015/0pnrs=)؛ اما اختلاف معنا‌داری از نظر میزان فلکسیون بین دو گروه دیده نشد.نتیجه‌گیری: در دوره زمانی کوتاه درمان ماساژ نسبت به مدالیتی، اثرات بهتری را در کاهش درد و افزایش سطح‌ عملکرد بیماران مبتلا به کمردرد ایجاد می‌کند.