بررسی وضعیت شنوایی مبتلا یان به تالاسمی ماژور تحت درمان با د سفروکسامین مراجعه‌کننده به بیمارستان بوعلی تهران

زمینه: بتاتالاسمی ماژور شایع‌ترین کم‌خونی ارثی است که در ایران نیز شیوع بالایی دارد و از جمله عوارض آن کم‌شنوایی می‌باشد. این مطالعه جهت تعیین میزان شنوایی افراد مبتلا و ارتباط آن با میزان فریتین سرم، میزان و مدت دریافت خون و دسفرال انجام شد.روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی روی 80 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور (36 مذکر و 44 مونث) در محدوده سنی 32-4 سال (3/2±2/14) که جهت دریافت خون به بیمارستان بوعلی سینای تهران مراجعه کردند انجام شد. متغیرهای مورد بررسی شامل سن، جنس، میزان فریتین سرم، میزان و مدت مصرف دسفرال و سطح شنوایی بود. نمونه‌ها از نظر شنوایی، ارزیابی اتولو‍ژیک و ادیومتریک شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون‌ کای‌دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 47 درصد (38 نفر) از نمونه‌ها دچار کاهش شنوایی بودند. فراوانی انواع افت شنوایی در افراد مبتلا به‌ترتیب نوع حسی عصبی 3/45 درصد (17 نفر)، نوع انتقالی 3/37 درصد (12 نفر) و نوع آمیخته 4/17درصد (7 نفر) بود. نتایج حاصله بین کاهش شنوایی با میزان فریتین سرم، میزان مصرف دسفرال در هر بار و مدت‌زمان استفاده از دارو رابطه معناداری را نشان داد (05/0 > p).نتیجه‌گیری: افزایش میزان مصرف دسفرال می‌تواند موجب افزایش میزان کاهش شنوایی شود. بنابراین کنترل و معاینات دوره‌ای بیماران جهت پیشگیری از کاهش شنوایی توصیه می‌شود.