رابطه مشارکت اجتماعی و سلامت عمومی در سالمندان

زمینه: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در سالمندان می‌تواند تاثیر بالقوه‌ای در پیشبرد سلامت آنان داشته و به همان نسبت، موجب کاهش هزینه‌های مربوط به مراقبت‌های بهداشتی شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه مشارکت اجتماعی با سلامت عمومی در سالمندان انجام شد. روش‌ها: جامعه این پژوهش را افراد 60 سال و بالاتر منطقه 5 تهران تشکیل می‌دادند. براساس فرمول‌های تعیین حجم نمونه، تعداد 80 نفر به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده و از یک پرسشنامه محقق‌ساخته مشارکت اجتماعی و مقیاس ghq-28 برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. از آزمون‌های آماری کولموگروف- اسمیرنف، همبستگی پیرسون و اسپیرمن، یومان ویتنی و رگرسیون خطی ساده برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته ها: یافته‌ها نشان داد که بین مشارکت اجتماعی و سلامت عمومی و ابعاد آن رابطه معناداری وجود ندارد (05/0 < p ). در بین اطلاعات جمعیت‌شناختی، تنها عامل سن با مشارکت اجتماعی رابطه‌ای منفی نشان داد (05/0 > p ). نتیجه گیری: فقدان رابطه بین مشارکت اجتماعی و سلامت عمومی را شاید بتوان به اثر عوامل حاشیه‌ای مانند وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دوران پژوهش نسبت داد. انجام پژوهش مشابه، در شرایط و موقعیت زمانی و مکانی دیگر شاید بتواند به امکان تعمیم‌پذیری نتایج این مطالعه کمک بیشتری نماید.