بررسی آسیب‌پذیری شبکۀ معابر در زمان تخلیه اضطراری در زلزله‌های احتمالی(مطالعۀ موردی: منطقۀ ثامن مشهد)

اهداف: هدف اصلی این مقاله شناسایی و پهنه‌بندی محدودۀ منطقۀ ثامن مشهد از نظر آسیب‌پذیری شبکۀ معابر در زمان بروز حوادثی همچون زلزله می‌باشد.روش: این مطالعه براساس هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر ماهیت و روش، از نوع تحقیقات توصیفی ـ موردی است. بنابراین ابتدا پارامترهای موثّر در تعیین کارایی شبکۀ معابر در زمان بروز بلایایی، همچون زلزله با استفاده از نظرات کارشناسان تعیین گردیدند. سپس برای انتخاب بهینه‌ترین مسیر جهت تخلیه اضطراری در زلزله‌های احتمالی، از مدل تحلیل سلسله مراتبی و قابلیت‌ها و تکنیک‌های هم پوشانی لایه‌های اطّلاعاتی در نرم افزار arc gis استفاده شده است.یافته ها/نتایج: استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که در بین شاخص‌های مطرح شده، شاخص ویژگی‌های سازه ای جداره درمجموع از دیگر شاخص ها تاثیرگذاری بیشتری را داشته است. همچنین نتایج حاصل از هم پوشانی شاخص‌ها نشان می‌دهد که معابر موجود در شمال منطقه نسبت به بقیۀ محدودۀ موردمطالعه، دارای آسیب‌پذیری بیشتری می‌باشند و با حرکت از شمال به جنوب منطقه، از میزان آسیب‌پذیری کاسته می‌شود.نتیجه‌گیری: بیشتر معابر این منطقه به لحاظ دارابودن بافت قدیمی و تراکم بالای جمعیتی و ساختار ساختمانی نامناسب، دارای بیشترین آسیب‌پذیری می‌باشند. بنابراین نیاز است تا زمان اصلاح شبکۀ معابر از مسیرهای اصلی منطقه به عنوان بهینه‌ترین مسیرها که دارای بهترین شرایط برای دسترسی به سایر مناطق هستند، استفاده کرد.