ارزیابی و الویت‌بندی سرمایۀ اجتماعی در نواحی شهری با استفاده از تکنیکTopsis و Ahp (مطالعۀ موردی: منطقۀ سه شهر اردبیل)

اهداف: سرمایۀ اجتماعی کلید استقرار جامعه مدنی و حیات شهروندی است و انباشت آن از اقتدارگرایی و تفکرات آمرانه، فرصت‌طلبی، بی‌اعتمادی، حس بدبینی و... جلوگیری می‌کند. در این راستا هدف پژوهش حاضر، ارزیابی و اولویت‌بندی میزان سرمایۀ اجتماعی در نواحی یازده‌گانه منطقۀ سه شهر اردبیل می‌باشد.روش: نوع تحقق کاربردی بوده، روش بررسی آن توصیفی‌تحلیلی است. براین اساس، جمع‌آوری داده‌ها از طریق پرسش‌نامه در حجم نمونۀ 382 نفر و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل‌های ahp و topsis صورت گرفته است. یافته‌ها/نتایج: نتایج حاصل از گام‌های مختلف مدل تاپسیس نشان می‌دهد که به جهت سطح‌بندی سرمایۀ اجتماعی در نواحی منطقۀ سه تفاوت وجود دارد و نواحی با طبقات اجتماعی و اقتصادی و کالبدی بالا و رضایت بخش‌تر همچون 2، 1، 11 و 9 از رتبۀ به مراتب بهتری نسبت به سایر نواحی همچون 4، 6 و 7 دارا می‌باشند.نتیجه‌گیری: در این میان، وجود عوامل سرمایه‌ساز در سطح نواحی همچون مساجد و حسینیه‌ها و ... در جهت ارتقای شاخص‌های سرمایۀ اجتماعی در منطقۀ سه و در نهایت شهر، استفاده گردد. از سوی دیگر با توجه به اینکه نواحی 4 (با ضریب 1508/0) و 6 (با ضریب 4920/0) از کمترین میزان سطح سرمایۀ اجتماعی برخوردار است و در این نواحی شاخص‌های امنیت و اعتماد در حد پایین قرار دارد، لذا ارائۀ طرح‌های امنیتی و گسترش نظارت بر این منطقه، تبلیغات و فرهنگ‌سازی در جهت ارتقای سطح اعتماد و مشارکت عمومی می‌تواند از جمله این راهکارها باشد.