ارزشیابی عملکرد مراکز خدماتی حاصله از تصمیمات دولتی(مطالعه‌ی موردی: شهر سردشت – استان هرمزگان)

ارایه‌ی خدمات اجتماعی و اقتصادی به سکونتگاه های روستایی از جمله نقش های اساسی مراکز کانونی، نظیر شهرهای کوچک، روستا – شهرها و دیگر مکان های مرکزی است. یکی از این مراکز، شهرهای کوچک خدماتی هستند که نقش مهمی در پیوستگی روابط تجاری و خدماتی شهر و روستا دارند. روستای سردشت، واقع در ناحیه ی بشاگرد استان هرمزگان، بر اساس تصمیم دفتر تقسیمات سیاسی وزارت کشور در سال 1388 به عنوان شهر و مرکز شهرستان بشاگرد معرفی شده است. با توجه به این که ناحیه ی بشاگرد از انزوای جغرافیایی شدیدی برخوردار است و نیز به دلیل ضعف خدمات اقتصادی – اجتماعی و زیربنایی موجود در ناحیه, این سوال مطرح می شود که توان و نقش شهر کوچک سردشت در ارایه ی خدمات به پسکرانه های روستایی چگونه است؟ هدف تحقیق ارزشیابی توان فعلی و آتی شهرهای کوچک خدماتی در ارایه ی خدمات به پسکرانه های روستایی و ایجاد و پیوستگی روابط شهر و روستا است. داده‌های تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای و تکمیل پرسشنامه در یکصد وهفتاد وچهار خانوار روستایی که از طریق فرمول کوچران انتخاب شده اند، جمع آوری شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی، شاخص مرکزیت، آزمون مربع کای و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این پژوهش مشخص کرد که شهر سردشت مهمترین مقصد ساکنان روستایی برای بهره‌مندی از خدمات است و خدمات موجود در شهر به استثنای پزشک، دامپزشک و تعمیر ادوات کشاورزی، تاثیر فراوانی در ایفای نقش خدماتی فعلی شهر دارند. در مورد نقش آتی شهر در رساندن خدمات رسانی به روستاها و نیز ایجاد پیوستگی در روابط شهر و روستا، نتیجه این شده که برخی از خدمات نظیر آموزش عمومی بیشترین تاثیر و خدمات پزشکی، دندانپزشکی و مراجعه به فروشگاه لوازم تحریر کمترین نقش را دارند.