تقویت توسعۀ پایدار روستایی از طریق مشارکت روستاییان: شواهد تجربی از ناحیۀ دولت‌آباد شهرستان جیرفت

پژوهش حاضر به واکاوی نقش مشارکت روستاییان در توسعۀ پایدار سکونتگاه‌های روستایی ناحیه دولت‌آباد می‌پردازد. مشارکت به‌مثابه سنگ بنای توسعۀ روستایی در کنار دیگر عوامل تاثیرگذار شناخته می‌شود. روستاییان به‌عنوان مشارکت‌کنندگان فعال در تامین نیروی انسانی لازم برای این سکونتگاه‌ها ضروری هستند. براین‌مبنا، مشارکت روستاییان برای ارتقای ابعاد توسعۀ پایدار روستایی اساسی تلقی می‌شود. این تحقیق کمی با استفاده از روش توصیفی پیمایشی و گردآوری داده‌های مبتنی بر پرسش‌نامه، هم‌بستگی مثبتی را میان مشارکت روستاییان در برنامه‌ها و طرح‌های اجراشده و توسعۀ پایدار سکونتگاه‌های روستایی نشان می‌دهد. با افزایش مشارکت روستاییان، میانگین تصور توسعۀ پایدار روستایی نیز افزایش می‌یابد. تجزیه‌وتحلیل رگرسیون استانداردشده، رابطۀ مثبت معناداری را میان مشارکت روستاییان و توسعۀ پایدار روستایی با ضریب بتای 897/0 نشان می‌دهد (000/0=p). افزون‌براین، بار عاملی برای بعد مشارکت روستاییان در مدل توسعۀ پایدار روستایی 90/0 است. ارزیابی مدل از طریق تحلیل کای اسکوئر نشان‌دهندۀ تناسب خوبی میان مدل و داده‌ها است. مقدار آمارة کای دو 251/161 و درجة آزادی 87 است. نسبت کای دو به درجۀ آزادی 85/1 زیر آستانه پیشنهاد شده 0/2 است. افزون‌براین، شاخص‌های برازش به شکل گروهی از هم‌سویی داده‌ها با مدل پیشنهادی پشتیبانی و چهارچوب مفهومی را تایید می‌کنند. برمبنای یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان شاخص‌های مشارکت روستاییان را در طرح‌ها و برنامه‌های کشاورزی، صنعتی، خدماتی و طرح‌های گردشگری ارتقاء داد و روحیۀ هم‌کاری را میان روستاییان تقویت کرد. تحقق این موضوع، امکان توسعۀ ابعاد محیطی اکولوژیک، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی زیربنایی سکونتگاه‌های روستایی را فراهم می‌کند.

promoting sustainable rural development through participation of people in rural areas: empirical evidence from dolatabad area, jiroft county

the present study investigates the role of villagers’ participation in the sustainable development of rural settlements in dolatabad area. participation is increasingly recognized as a cornerstone of rural development, alongside other influential factors. villagers, as active contributors, are essential in providing the necessary human resources for these settlements. accordingly, villager participation is fundamental to promoting the dimensions of sustainable development. using a descriptive survey methodology, this study uses a questionnaire for data collection. the results demonstrate a positive correlation between villagers’ participation in implemented plans and programs and the sustainable development of rural settlements. as the participation of rural people increases, the mean dimension of sustainable development also improves. standardized regression analysis reveals a significant positive relationship between villager participation and sustainable development, with a beta coefficient of 0.897 (p=0.000). additionally, the factor loading for participation in the sustainable development model is 0.90. model evaluation through chi-square analysis indicates the good fit of the model and data. the values of chi-square (161.251) and the degree of freedom (87) were also calculated. the chi-square-to-degree-of-freedom ratio is 1.85, which is below the recommended threshold of 2.0. furthermore, the fit indices support the alignment of the data with the proposed model and therefore confirm the conceptual framework. based on the findings of the present study, it is possible to improve the participation indicators of villagers in agricultural, industrial, service and tourism projects and programs, and raise the spirit of cooperation among villagers. this will allow for the development of the environmental-ecological, social, economic, and physical-infrastructural dimensions of rural settlements.