تحلیلی بر وضعیت هوش هیجانی با رویکرد تلفیقی Ahp و Vikor در محیط فازی (مورد مطالعه: دانشکده‌های دانشگاه یزد)

مدرسان دانشگاه، به عنوان یکی از مهم‌ترین عناصر نظام آموزش عالی شناخته می‌شوند که امروزه، مسئولیت آنها در فرآیند آموزش و پرورش نسبت به گذشته سنگین‌تر و پیچیده‌تر شده است، به‌طوری که تدریس و انتقال دانش، یکی از نقش‌های آنهاست. به منظور ایفای نقش درست دانشگاه‌ها و دست‌یابی به تعالی این نهاد، بایستی علاوه بر ارزیابی بهره‌ هوشی، هوش هیجانی اساتید را نیز مورد آزمون قرار داد. این تحقیق با استفاده از مدل برادبری و گریوز ضمن بیان اهمیت این مفهوم در آموزش ‌عالی با به‌کارگیری فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و ویکور به ارزیابی هوش هیجانی در دانشکده‌های مختلف دانشگاه یزد پرداخته است. با توجه به ابهام در نظرات خبرگان و اساتید که جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می‌دهند، پژوهش حاضر در محیط فازی انجام شده است که نتایج تحقیق نشان می‌دهد اساتید دانشکده‌های «علوم اجتماعی»، «فنی و مهندسی» و «اقتصاد، مدیریت و حسابداری» بهترین وضعیت را در بهره‌مندی از هوش هیجانی دارا می‌باشند اما به‌طور کلی وضعیت این مفهوم در اکثر دانشکده‌ها نامناسب است.