تحلیل روابط مهارت‌های فراشناختی با راهبردهای حل مسئله آموزشی با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان

هدف از اجرای این پژوهش، تحلیل روابط مهارت‌های فراشناختی با راهبردهای حل مسئله با نقش میانجی خودکارآمدی دانشجویان بود. نوع پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه کاشان به تعداد 7758 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای 292 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌های پژوهش به وسیله پرسشنامه مهارت‌های فراشناختی براون (1980)، پرسشنامه حل مسئله دیزریلا و نزو (2000) و پرسشنامه خودکارآمدی مورگان و جینکز (1999) گردآوری شد. روایی محتوایی و سازه پرسشنامه‌ها تایید شد. پایایی پرسشنامه ها نیز با آلفای کرونباخ برای مهارت‌های فراشناختی 0/83، حل مسئله آموزشی 0/79 و خودکارآمدی 80/0 برآورد شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار spss و آموس در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد میانگین هر یک از مولفه‌های متغیر فراشناخت و خودکارآمدی بالاتر از حد متوسط (3) بود اما در حل مسئله فقط مولفه‌های منطقی و احساسی بالاتر از حد متوسط بود. همچنین بین مهارت‌های فراشناخت و قابلیت‌های حل مسئله رابطه مثبت و معنی‌دار و بین خودکارآمدی و قابلیت‌های حل مسئله، رابطه مثبت و غیر معنی‌دار وجود دارد.