اسارت عاملیت: تحلیل روایت زندگی روزمرۀ دوران تحریم در اصفهان

مردم اصفهان با زیست در ایران پساانقلابی به‌طور دائم با چالش تحریم‌های اقتصادی روبه‌رو بوده‌اند. از سال 1390 تحریم‌ها شدت بیشتری یافت و با هدف فلج‌کنندگی، خود را بر زندگی روزمرۀ ایرانیان به‌طورجدی تحمیل کرد. هدف مقالۀ حاضر تفسیر زندگی روزمرۀ جوانان اصفهانی در دورۀ تحریم‌های اقتصادی است. چارچوب مفهومی مقاله ملهم از نظریۀ برساخت‌گرایی اجتماعی برگر و لاکمن است. روش مورد استفاده تحلیل روایت است. با 16 مرد جوان 20 تا 35 سال مصاحبۀ اپیزودیک انجام شده و داده‌ها به روش تحلیل مضمونیِ روایت، تحلیل شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهد که ویژگی اصلی زندگی روزمره در این دوران عاملیتی است که به اسارت رفته است. اگرچه تحریم‌های اقتصادی بدیهی‌نمایی امور زندگی روزمره را مورد خدشه قرار داده، ولی درعین‌حال روال‌های بدیهی دیگر در جدال کنشگران و تجربۀ این وضعیت برساخته شده است.

the captivity of agency: narrative analysis of everyday life during sanction era in isfahan

the people of isfahan have consistently faced the challenge of economic sanctions while living in post-revolutionary iran. since 2011, sanctions have intensified and have seriously impacted the everyday lives of iranians with the goal of causing paralysis. this article aims to interpret the everyday lives of young people in isfahan during the period of economic sanctions. the conceptual framework of the paper is inspired by berger and luckmann’s social constructionism theory. the method used is narrative analysis. episodic interviews were conducted with 16 young men aged 20 to 35, and the data were analyzed using thematic narrative analysis. the findings indicate that the main feature of everyday life during this period is a loss of agency. although economic sanctions have disrupted the axiomatic aspects of everyday life, other axiomatic routines have been constructed through the struggles and experiences of the actors in this situation.