سازوکارهای انهدام خاطره، پروژه برساخت سوژه ایران مدرن (خوانشی انتقادی- جامعه شناختی از سیاست های فرهنگی دوران رضاخان در مناطق کُردنشین)

تاریخی که به بخشی از معرفت یا ایدئولوژی ملت، دولت یا انقلاب بدل شده، آن خاطرهای نیست که اینک در حافظة جمعی نقش بسته، بلکه تصویری است که به دست متصدیان گزینش، نگاشته، ارائه، متداول و در نهایت نهادینه شده است. شاید بزرگترین پیکار در مقام نقد دوران پهلوی برای دیگری ها (کردها)، پیکار برای احقاق حق به یاد آوردن حضور خود در تاریخ باشد. از این رو روایت و بازگوکردن تاریخ مناطق کُردنشین بیش از هر زمان دیگری در نسبت با حکومت پهلوی و وقایع آن دوران ضرورت یافته است. پرسش جامعه شناختی اساسی این پژوهش این خواهد بود که حکومت پهلوی اول با هدف نوسازیِ ایران و ترویج ناسیونالیسم باستانگرا و به میانجیِ سازوکاری تحت عنوان آشتی با گذشته به گونه ای دیالکتیکی، چگونه گذشته و خاطره را از سوبژکتیویتة دیگری هایش (کردها) زدوده است. هدف از این پژوهش پیوندی دوباره با گذشته ای است که پیوستگیِ میان دیگری ها را بازیابی و احیا می کند؛ آنهم، از خلالِ نه زدودن امر گذشته از خاطره یا انهدام آن، بلکه با مواجهه ای انتقادی و آگاهی بخش از مکانیسم های یکدست سازی که، طنینِ احیاء و بازگشت دوباره آن (رضاشاه) زمزمه می گردد. سازوکارهایی که این پژوهش به مثابة منطق درونی فرایند انهدام خاطره بازشناخته است شامل دیالکتیک ابداع سنت و انهدام خاطرة کُردها، دیالکتیک آموزش و سوژه/ابژة کُردها، جغرافیای تخیلی و انهدام خاطره/ مکان کُردها، تروما و تاریخ سکوت کُردها و ... است، که به میانجی آنها، 1. نقدی بود بر مونولوگ تجدد، نوشدن و برآمدن ایران جدید در پروژة دولت-ملت سازی، که دیگری ها و صدای شان را به فراموشی سپرده است؛ 2. دقیقه ای انتقادی باشد بر اکنونیت جامعة ایرانی که هردم زمزمة بازگشت و احیای آن دوران به گوش می رسد؛ و 3. کوششی باشد برای بازشناسی کلیتی که آن را می توان فرایند پرورش خود یا تاریخ برآمدن سوژة مدرن ایرانی نامید.

destruction of memory mechanisms, the project of subject construction in the modern iran (a critical-sociological study of the reza khan era’s cultural policies in the kurdish regions)

perhaps the greatest struggle for others (kurds) to criticizing the pahlavi era is the struggle for their right to remember its presence at history.therefore, narrating and recounting kurdish regions is more necessary than ever in relation to the pahlavi regime and the events of that era.the fundamental sociological question of present research will be that how the first pahlavi government, with the aim of modernizing iran or in other words promoting ancient nationalism and by a mediating mechanism called reconciliation with the past in a dialectical way, has eliminated the past and memory of its other subjectivities. the aim of this study is to reconnect with a past that reinstates and restores the continuity among others. the mechanisms that mentioned research has recognized as the internal logic of the process of memory destruction include dialectics of the invention of tradition and the destruction of the kurds memory, dialectics of education....