مطالعه پایداری عملکرد علوفه در اکسشن‌های گونه agropyron trichophorum با مدل ammi و سایر روش‌های تجزیه پایداری در دو محیط تنش و بدون تنش خشکی

عملکرد علوفه خشک 24 اکسشن از گونه agropyron trichophorum در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط آبیاری عادی (بدون تنش) و دیم (تنش خشکی) در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه واقع در شهرستان اسلام‎آباد غرب به‎مدت دو سال بررسی شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنی داری بین اکسشن های مورد بررسی و همچنین محیط های مورد مطالعه مشاهده شد. اثر متقابل اکسشن × محیط در سطح 1 درصد معنی دار شد. بر اساس تجزیه ammi، دو مولفه اصلی اثر متقابل 77/96 درصد از واریانس اثر متقابل را بیان کردند و در سطح 1 درصد معنی دار شدند. گروه بندی حاصل از آزمون دانکن (05/0> p) و تجزیه خوشه‎ای، اکسشن های 48، 710، 57، 313، 13 12 و 314 را به‎عنوان اکسشن های برتر برای عملکرد علوفه خشک در یک گروه قرار داد. بر اساس مولفه های اصلی، اثر متقابل و پارامترهای پایداری اکسشن های 48 و 710 بیشترین پایداری عمومی برای عملکرد علوفه داشتند و قابل معرفی برای برنامه های اصلاحی برای شرایط آب و هوایی استان کرمانشاه می باشند. اکسشن های 57، 313 و 1312 با شرایط آبیاری عادی سازگاری اختصاصی نشان دادند. اکسشن 314 نیز، سازگاری اختصاصی با شرایط تنش داشت و قابل معرفی در برنامه های اصلاحی به‌ویژه با تاکید بر شرایط دیم استان کرمانشاه می باشد.