ارزیابی روابط کاریوتیپی برخی گونه‌های بخش‏ های bromus و genea از جنس بروموس

جنس بروموس از مهمترین گیاهان مرتعی می‌باشد که در سطح وسیعی از عرصه‌های طبیعی کشور پراکنش دارد. روابط بین گونه‌ای 45 جمعیت دیپلوئید از 9 گونه متعلق به ‎دو بخش genea و bromus به‎همراه 5 جمعیت از گونه چچم یکساله بر اساس خصوصیات کاریوتیپی بررسی شد. در هر جمعیت 5 سلول متافازی از مریستم انتهایی ریشه‌ بذرهای جوانه‌زده تهیه شد. طول کل کروموزوم، طول بازوی بلند و کوتاه اندازه‌گیری شد. شاخص سانترومری و نسبت بازوها، محتوای نسبی کروماتین، شاخص نامتقارن بودن درون و بین کروموزومی و درصد شکل کلی کروموزوم محاسبه شد. تقارن کاریوتیپی تعیین و نوع کروموزوم‌ها مشخص شد. تجزیه واریانس اختلاف معنی‌داری را در سطح یک‌درصد در خصوصیات کاریوتیپی در بین گونه‌ها و جمعیت‌های مورد مطالعه نشان داد. جمعیت‌ها کاریوتیپ متقارنی داشتند و بر اساس جدول دوطرفه استبینز در کلاس a1 و a2 قرار گرفتند و دارای کروموزوم‌های متاسنتریک و تعداد کمی کروموزوم ساب متاسنتریک بودند. گونه‌های دو بخش براساس تجزیه به مولفه‌‌های اصلی و تجزیه خوشه‌ای تفکیک شدند. تکامل کاریوتیپی گونه‌های بخش bromus بیشتر از طریق مقدار کروماتین و بخش genea بیشتر از طریق افزایش عدم تقارن درون و بین کروموزومی بود. در بخش bromus دو گونهbromus briziformis  وb. squarrosus  بیشترین و دو گونهb. scoparius  و  b. danthoniae کمترین تکامل کاریوتیپی را داشتند. از طرف دیگر دو گونهb. rechingeri  و b. japonicus در بین این دو گروه قرار گرفتند. برای بخش genea نیز گونه b. tectorum تکامل کاریوتیپی بیشتری نسبت به‎ دو گونه b. sterilis و b. sericeus  نشان داد.