القای کالوس، باززایی و پرآوری زرشک بی‌‌دانه berberis vulgaris)) در شرایط درون‌شیشه‌ای

جنس زرشک بیش از 660 گونه دارد که فقط یک نوع آن یعنی زرشک بی‌دانه berberis vulgaris))به‌عنوان محصول باغی پرورش داده می‌شود. زرشک بی‌دانه اغلب به‌روش قلمه و پاجوش تکثیر می‌شود که زمان‌بر است، اما با استفاده از روش کشت بافت می‌توان تعداد زیادی گیاه در یک زمان کوتاه تولید کرد. در این تحقیق اثر هورمون‌های مختلف رشد گیاهی در تکثیر زرشک بی‌دانه بررسی شد. از جوانه‌های جانبی به‌عنوان ریزنمونه استفاده شد. ریزنمونه‌ها بعد از مراحل مختلف سترون‎سازی شامل محلول‌های هیپوکلریت سدیم، الکل 70 درصد و کلریدجیوه به محیط‌های کشت حاوی مقادیر مختلف هورمون‌هایbap ،iaa ،kin  وga3 منتقل شدند. کشت‌ها در دمای 2± 25 درجه سانتی‌گراد و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی در اتاقک رشد قرار داده شدند. نتایج نشان داد که تیمار هیپوکلریت سدیم 3 درصد به‌مدت 15 دقیقه بهترین تیمار ضدعفونی‌کننده ریزنمونه‌های زرشک بود. همچنین محیط ms حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر bap بهترین محیط برای باززایی بود. در بین تیمارهای هورمونی استفاده شده، بیشترین میانگین تعداد شاخه (6 شاخه) مربوط به محیط ms حاوی 2 میلی‌گرم در لیتر bap و 01/0 میلی‌گرم در لیتر iba بود. به‌طور کلی از نتایج حاصل شده در این تحقیق می‌توان گفت هورمون bap برای باززایی زرشک بی‌دانه موثرترین هورمون بود. بهترین تیمار ریشه‌زایی، محیط کشت mg/l iba 5/0 ms + بود. به‌منظور سازگاری گیاهان ریشه‌دار شده به جی‌فی‌پات منتقل و با موفقیت به خاک انتقال یافتند.