بررسی تنوع ژنتیکی اجزاء عملکرد علوفه و تعیین فاصله ژنتیکی در کلون‌های ژنوتیپ‌های منتخب علف گندمی بیابانی (agropyron desertorum fisch. ex link)

این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 50 ژنوتیپ منتخب از گونه علوفه‌ای-مرتعی علف گندمی بیابانی (agropyron desertorum fisch. ex link) بر اساس صفات مهم زراعی و عملکرد علوفه انجام گرفت. هر یک از ژنوتیپ ها از طریق جدا کردن پنجه ها به چهار بوته کلون شدند و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی شمالغرب و غرب کشور در تبریز کشت شدند. اندازه‌گیری صفات از فروردین 1396 شروع و برای دو سال انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت ژنوتیپ ها برای بیشتر صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود که حاکی از وجود تنوع گسترده برای همه صفات مورد مطالعه در این ژنوتیپ ها بود. بر اساس مقایسه میانگین صفات و در نظر گرفتن میانگین عملکرد علوفه خشک دو سال، تعداد 14 ژنوتیپ که دارای عملکرد علوفه (بیش از 350 گرم در بوته معادل 9.8 تن در هکتار در سال) و عملکرد بذر (بیش از 40 گرم در بوته معادل 1.12 تن در هکتار) به عنوان ژنوتیپ های برتر انتخاب شدند. بر اساس تجزیه خوشه ای50 ژنوتیپ مورد مطالعه در چهار گروه قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که تنوع و فاصله ژنتیکی قابل توجهی از نظر عملکرد علوفه و بذر و سایر صفات زراعی در بین ژنوتیپ های وجود داشت. لذا جمعیت مورد مطالعه، پتانسیل ژنتیکی مناسبی را برای انتخاب ژنوتیپ های برتر والدی به منظور تولید ارقام ترکیبی فراهم می کند.

genetic variation of forage yield and yield components in selected genotypes of desert wheatgrass (agropyron desertorum fisch. ex link)

this study was aimed to assess genetic variation and characterize 50 selected genotypes of agropyron desertorum fisch. ex link. using agro-morphological traits and forage yield. each genotype was clonally propagated into four clones and they were space planted in a randomized complete block design with four replications on the research farm of the agricultural biotechnology research institute of the northwest and west regions, tabriz, iran. data collected from march 2017 for two years. the results of the variance analysis showed significant differences among the genotypes for most of the traits (p<0.01), which indicated high variation among the studied genotypes for all the traits. based on the mean comparison of annual forage dry matter yield over two years, the 14 genotypes with higher annual forage production (more than 350 g/plant equal to 9.8 t.h-1) and also higher seed yield (more than 40 g/plant equal to 1.12 t.h-1) were selected as the superior genotypes. based on the cluster analysis, the 50 genotypes were divided into four clusters. the results indicated that there were significant variation and considerable distance for forage, seed yield and other traits among the studied genotypes. thus, these genotypes could be suitable genetic sources for selecting superior parental genotypes to improve breeding composite varieties.