تجزیه دی‌آلل برای عملکرد علوفه خشک بین برخی ارقام یونجه

هدف از این مطالعه، ایجاد هیبرید های جمعیتی با تلاقی دادن پنج رقم یونجه از نواحی جغرافیایی مختلف (قره یونجه، همدانی و محلی اصفهان از ایران، الچی از ترکیه و اردوباد از آذربایجان) و بررسی میزان ترکیب‎پذیری بین آنها، با استفاده از تجزیه دی آلل بود. یک دی آلل یک‌طرفه در میان ارقام مورد نظر در سال 1391 اجرا شد. برای به دست آوردن نسل f1 برای هر تلاقی دوتایی، 10 گیاه به طور تصادفی از هر رقم انتخاب گردید. واکنش‌های هتروتیک، با ارزیابی عملکرد گیاهان حاصل از کاشت بذرهای ارقام و 10 هیبرید حاصل از دی آلل یک‌طرفه آنها طی دو سال (1393 و 1394) با سه چین در هر سال تعیین شد. تغییرات عملکرد علوفه در میان تلاقی ها عمدتاً به اثرات ترکیب پذیری عمومی (gca) نسبت داده شد. به‎هر حال اثرات ترکیب پذیری خصوصی (sca) نیز معنی دار بود. دامنه هتروزیس نسبت به میانگین والدین (mph) از 7.1% در هیبرید الچی × همدانی تا 9.9% در هیبرید قره یونجه × محلی اصفهان و هتروزیس والد برتر (hph) از 3.4% در هیبرید الچی × همدانی تا  16.7% در هیبرید قره یونجه × محلی اصفهان بود. رقم الچی می تواند به‎عنوان عضوی از یک گروه هتروتیک بالقوه برای ارقام سازگار با منطقه (قره یونجه و همدانی) در نظر گرفته شود.