بررسی تاثیر مالکیت بر اتخاذ راهبرد تنوع بخشی بنگاه

این مقاله به بررسی ارتباط میان نوع مالیکت بنگاه و رفتار تنوع بخشی فعالیت آن می پردازد. بدین منظور در این مقاله به بررسی رفتار تنوع بخشی شرکت‌های دولتی، خصوصی و عمومی عضو سازمان بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. همچنین جهت تعیین نوع و میزان تنوع بخشی فعالیت‌های بنگاه‌ها از الگوی وارداراجان و راماجوام استفاده شده است. نتیجه بررسی های انجام‌شده با استفاده از آزمون‌های آماری کرامر، تاو گودمن و کراسکال و نیز آزمون‌های آمار توصیفی نشان داد که رابطه معناداری بین نوع مالکیت بنگاه و نوع راهبرد تنوع آن وجود دارد. به گونه ای که شرکت‌های دولتی بالاترین سطح تنوع بخشی فعالیت را در میان سایر گروه‌ها داشته و معمولاً از راهبرد تنوع بسیار زیاد استفاده می کنند. در میان این سه گروه، شرکت‌های خصوصی کمترین سطح تنوع را داشته و معمولاً از راهبرد تنوع مرتبط استفاده می نمایند. علی رغم آنکه میزان تنوع شرکت‌های عمومی اندکی بیشتر از شرکت‌های خصوصی می باشد اما این شرکت‌ها نیز سعی می نمایند تا بیشتر از راهبرد تنوع مرتبط استفاده نمایند.