نقد و تحلیل ساختاری عنصر تکرار در واژانه مبتنی بر واژانه‌های نیلوفر مسیح

واژانه یکی از ژانرهای مکتب اصالت کلمه است. این مکتب در اوایل دهه‌ هفتاد و توسط آرش آذرپیک یکی از شاگردان بانو سیمین بهبهانی با انتشار کتاب جنس سوم و ارائه‌ مانیفست خود، اعلام حضور و تا کنون بیش از سی ژانر ادبی را به ادبیات نوین و پسانیمایی ایران و ادبیات پسامدرن جهان معرفی نموده است. واژانه، ژانری فراساختارگرا است که واژگان در آن کلمه-‌شهروندانی در جامعه‌ مدنی متن بوده و هر یک دارای مقام جامع وجودی و موجودی هستند و در آن شعریّت متن و روایت در هم تنیده شده‌اند. به گونه‌ای که آثار با فراروی از قاعدۀ همنشینی-جانشینی، و تمرکز توجه به مینی‌مالیسم در ادبیات و ساختار حسی-هندسی خلق شده‌اند که به هر زبانی که ترجمه شوند، ساختار حسی-هندسی خود را حفظ خواهد کرد و ادبیت متن حفظ خواهد شد. در این مقاله که با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای و به شیوۀ توصیفی-تحلیلی تدوین شده، عنصر تکرار که یکی از عناصر ساختاری موجود در شعر است، در ژانر واژانه و به طور مشخص در آثار شاعر کُرد زبان ایرانی «نیلوفر مسیح» مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و مشخص می‌شود که واژانه ضمن آن‌که بین صورت و محتوا وحدت ایجاد کرده، یک ژانر فراساختارگرا است که در آن عنصر تکرار توانسته علاوه بر ایجاد فرم، معنای ثانویه و هرچه دیداری‌تر نمودن اثر سبب تاکید و تکوین آثار نیز شود.

criticism and structural analysis of the repetition in the “vazhaneh” based on niloofar masih’s vazhaneh

structuralism is a theory that recognizes, studies and examines phenomena based on the rules and patterns that have created their fundamental structure; will pay. this method deals with various scientific disciplines and the phenomena in them and considers the phenomena in them as collections of interconnected elements. vocabulary is also one of the genres of the word originality school. this school announced its presence in the early seventies by arash azarpik, one of the students of simin behbahani, by publishing the book the third genre and presenting his manifesto, and so far more than 30 literary genres have been introduced to the modern and post-nimai literature of iran and the world’s postmodern literature.vocabulary is a meta-structuralist genre in which words are citizens-words in the civil society of the text, and each of them has a comprehensive status of being and being, and in which the poetics of the text and narration are interwoven. in this article, using library sources and in a descriptive-analytical way, shada’s collection; the element of repetition, which is one of the structural elements in poetry, has been examined and analyzed in the vocabulary genre, specifically in the works of the iranian kurdish poet banu nilofar masih, and it is clear that vocabulary, while creating unity between form and content, is a genre. it is ultra-structuralist in which the element of repetition has been able to emphasize and develop the works in addition to creating a form, a secondary meaning and making the work more visual.