جایگاه منجمان در دوره صفویه

علم نجوم و ستاره شناسی به دلیل کاربردهای مختلفی که در زندگی انسان ها داشته، یکی از مهمترین علوم بشری است که در ادوار تاریخی گشته مورد توجّه مردم و صاحبان حکومت قرار گرفته است. این مسئله باعث توجّه و اهمیّت دادن به منجّمان و تربیت آنها شده است. در دوره صفویه نیز پادشاهان به ستاره شناسی و اطلاع از اوضاع و احوال و سرنوشت افلاک، که توسط منجّمان و اخترشناسان صورت میگرفت، بسیار بیش از آنچه که بود اهمیّت می دادند. پژوهش پیش رو در چارچوب وظایف و جایگاه منجّمان در دوره صفویه و به رو توصیفی – تحلیلی و برمبنای منابع دست اول تاریخی، بویژه سفرنامه های سیّاحان اروپایی و ابزار کتابخانه ای به بررسی و تحلیل این موضوع می پردازد. پرسش اصلی پژوهش این است که: منجّمان در صفویه چه جایگاهی و به چه میزان نفوذ وتاثیر، در این دولت داشتهاند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد، منجّم باشی، ازمهمترین مناصب درباری در تشکیلات حکومتی صفویه بوده است که، همیشه در کنار شاه حضور داشته و شاه هرگز بدون مشورت و اجازه ی او دست به کاری نمی زده و تمام منجّمان نیز زیر نظر اوکار می کرده اند. این امرنشان دهنده اعتبار و اهمیّت منجّمان در دوره صفویه است.