بررسی ظرفیت بهینه تولید انرژی با استفاده از روش برنامه‌ریزی فازی (مطالعه موردی نیروگاه شریعتی)

بررسی ظرفیت بهینه‌ی تولید انرژی با استفاده از روش برنامه‌ریزی فازی (مطالعه‌ی موردی نیروگاه سیکل ترکیبی شریعتی)محمدرضا لطفعلی پور *استاد، دانشکده‌ی علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد، lotfalipour@um.ac.irفریده حلواییکارشناس ارشد اقتصاد انرژی، دانشگاه فردوسی مشهد، f.halvaee@gmail.comمرتضی بستامکارشناسی ارشد توسعه‌ی اقتصادی و برنامه‌ریزی، دانشگاه فردوسی مشهد، morteza.bastam@gmail.comچکیدهفعال تر شدن خصوصی سازی در بازار برق کشور، ضرورت توجه به سودآوری نیروگاه های تولید برق و حرکت به سمت رقابت را جایگزین انحصار دولتی کرده است. در فرایند حداکثر سازی سود بازار برق، عواملی با ویژگی عدم صراحت وجود دارند. این عدم صراحت باید در مدل‌های بهینه سازی بنگاه وارد شود. یکی از راه های آن استفاده از منطق و ریاضیات فازی می‌باشد. در این مقاله مساله‌ی برنامه ریزی تولید نیروگاه برق شریعتی با استفاده از منطق و ریاضیات فازی انجام گرفته است. بر این اساس در بررسی مجموعه‌ی بهینه‌ی جواب ها، از روش nsgaii استفاده شده است. میزان بهینه‌ی تولید برق برای ژنراتورها در فاصله‌ی زمانی 24 ساعت و با در نظر گرفتن محدودیت های موجود به گونه ای تعیین شده است که اولاً، در هر ساعت میزان تقاضای بار نیروگاه برآورد شود، ثانیاً نوعی از تخصیص که بتواند بیش‌ترین سود را برای نیروگاه ایجاد کند، در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد با استفاده از روش فازی می توان سود بیش‌تری را نسبت به وضعیت فعلی نیروگاه به دست آورد. طبقه بندی jel : c61, d24کلید واژه: منطق فازی، بهینه یابی، سود، نیروگاه سیکل ترکیبی شریعتی.