رهیافت حق اختیار واقعی و کاربرد آن در تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری در یک جایگاه CNG

سه ویژگی اصلی سرمایه‌گذاری‌ها در دنیای واقعی، یعنی برگشت ناپذیری، نااطمینانی و امکان به تاخیر انداختن، در الگو‌های سنتی سرمایه‌گذاری (الگوهای جورگنسون و q توبین) نادیده انگاشته شده است. رهیافت حق اختیار واقعی که در حقیقت بیان جدیدی از تصمیم‌های سرمایه‌گذاری است، این کمبود‌ها را جبران کرده است و برای الگوسازی سرمایه‌گذاری‌ها، چارچوب بهتری فراهم می‌کند. در این رهیافت، سرمایه‌گذاری به عنوان یک حق اختیار در نظر گرفته می‌شود، به این معنا که سرمایه‌گذاری به عنوان حق و نه تعهد، برای سرمایه‌گذار مطرح می‌شود، به طوری که وی می‌تواند این حق را استفاده کرده یا از آن صرفنظر کند. در الگوهای حق اختیار واقعی، ارزش پروژه‌ی سرمایه‌گذاری شده به صورت یک معادله‌ی دیفرانسیل تصادفی است که نتایج حاصل از حل این معادله، نقاط بهینه‌ی تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری یا عدم سرمایه‌گذاری (نقطه‌ی شروع) را نشان می‌دهد. هدف این مطالعه، پس از معرفی حق اختیارهای واقعی، محاسبه‌ی نقطه‌ی شروع سرمایه‌گذاری با استفاده از رهیافت حق اختیار واقعی برای احداث یک جایگاه cng عمومی در ایران و مقایسه‌ی آن با نقطه‌ی شروع سرمایه‌گذاری در الگوهای سنتی است. نتایج نشان می‌دهد که با پذیرفتن نااطمینانی و برگشت ناپذیری در الگوهای سرمایه‌گذاری، درآمد بالاتری نیاز است تا سرمایه‌گذار اقدام به سرمایه‌گذاری کند، به عبارت دقیق‌تر نتایج نشان می‌دهد که در الگوهای مارشالی در درآمدی معادل با 1،686،736،600 ریال طرح توجیه اقتصادی خواهد داشت، در حالی‌که در الگوهای تصادفی و با پذیرفتن نااطمینانی و برگشت ناپذیری، برای توجیه اقتصادی طرح، درآمدی معادل با 2،816،849،120 ریال مورد نیاز است. در آمد مورد نیاز در الگوی تصادفی و با تعدیل‌های فصلی فروش، مقدار 1،720،470،720 ریال می‌باشد.