امکان پذیری استقلال شرکت‌های توزیع برق (با توجه به ساختار شرکت‌ها)

امکان پذیری استقلال شرکت‌های توزیع برق (با توجه به ساختار شرکت‌ها) علی قنبریاستادیار اقتصاد دانشکده‌ی مدیریت و اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس dr_alighanbari@yahoo.comمحمدابراهیم اردلانی * کارشناس ارشد اقتصادانرژی دانشگاه تربیت مدرس e.ardalani@gmail.comتاریخ دریافت: 17/10/90 تاریخ پذیرش: 9/10/91چکیدهبراساس قانون استقلال شرکت‌های توزیع، بخش توزیع برق در مسیر خصوصی سازی و ادامه‌ی روند تجدید ساختار قرار گرفته است. اما این فرایند، مستلزم رعایت پیش فرض هایی ست که به فرض تحقق آن‌ها می توان به افزایش بهره وری در این صنعت امید بست. در این مقاله با تعیین تابع تولید بخش توزیع و برآورد اثر نهاده ها در کنار خصوصیات صنعت برق و بخش توزیع، امکان-پذیری استقلال این شرکت‌ها بررسی شده است. بدین منظور پس از انجام آزمون های مربوطه، تابع کاب داگلاس به عنوان مناسب ترین مدل انتخاب شده است. نتایج مدل نشان می دهد ساختار توزیع، دارای بازدهی نزولی نسبت به مقیاس به علت حضور نهاده‌ی شبکه‌ی هوایی فشار متوسط در منطقه‌ی سوم تولید می باشد. هم‌چنین در صورت جابه جایی متغیر نیروی کار با شاخص نیروی انسانی، کشش پایین تری برآورد می شود. این موضوع، برتری نیروی کاردان فنی را نسبت به سطوح بالاتر علمی نشان می-دهد. با توجه به نتایج و بررسی‌های مقاله، ساختار صنعت برق ایران، کماکان در حالت آژانس خرید بوده است و چنان‌چه شرکت‌های توزیع در اختیار بخش خصوصی قرار بگیرد، از بازدهی یکسان و قابل قبولی برخوردار نیست و در نهایت منجر به کاهش رفاه اجتماعی می شود. در نتیجه یکپارچه ماندن شرکت‌های توزیع تحت اختیار دولت پیشنهاد می شود.طبقه‌بندی jel: d42, c33, q41 کلید واژه: توزیع برق، تابع تولید، خصوصی سازی