اثر رشد شهرنشینی بر مصرف انرژی و انتشار دی اکسید کربن: مقایسه‌‌ی سه نظریه

این مطالعه به بررسی و مقایسه‌ی اثرات رشد شهرنشینی بر میزان مصرف انرژی و میزان انتشار دی‌اکسیدکربن با در نظر گرفتن سه نظریه‌ی (الف) تغییر محیط زیست به فضای شهری، (ب) تراکم شهری و (پ) نظریه‌ی نوسازی بومشناختی بین دو گروه کشورهای منتخب (کشورهای با صادرات نفتی و بدون صادرات نفتی) از منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا می‌پردازد. در این مطالعه با استفاده از مدل اثرات تصادفی با رگرسیون بر روی جمعیت، منابع و تکنولوژی و مجموعه ای از داده های پانل متوازن برای 18 کشور و برای دوره‌ی زمانی 1990 تا 2007، به برآورد مدل‌ها اقدام شده است. یافته ها نشان می دهند که اثر رشد شهرنشینی بر میزان مصرف انرژی و میزان انتشار دی اکسیدکربن در هر دو گروه کشورهای منتخب مثبت و معنی دار است. میزان این اثر برای کشورهای صادرکننده‌ی نفت در مقایسه با کشورهای بدون صادرات نفتی، بزرگ‎تر است. این نتایج موید هر دو نظریه‌ی تغییر محیط زیست به فضای شهری و نظریه‌ی نوسازی بومشناختی است. به عبارت دیگر، ضریب اثرگذاری رشد شهرنشینی بر میزان مصرف انرژی بین دو گروه کشور منتخب، قابل ملاحظه است. این نتیجه نظریه‌ی تغییر محیط زیست به فضای شهری را تایید می‌کند؛ هم‌چنین، ضریب اثرگذاری رشد شهرنشینی بر میزان انتشار دی اکسیدکربن بین دو گروه کشور منتخب، متفاوت است؛ این نتیجه موید نظریه‌ی نوسازی بوم‌شناختی می‌باشد. طبقه بندی jel: r19, r19, q56, q53, o13