مذاکره‌ی مجدد در قراردادهای سرمایه گذاری نفتی

قراردادهای نفتی با داشتن ویژگی طولانی مدت بودن صحنه‌ی برخورد منافع شرکت‌های نفتی خارجی با منافع دولت میزبان می باشند، از این رو این ویژگی سبب می‌شود که این نوع قراردادها در مقابل تغییرات سیاسی و اقتصادی غیرقابل پیش‌بینی در زمان انعقاد، آسیب‌پذیر شوند، لذا طرفین قرارداد تمایل دارند با استفاده از مکانیزم‌هایی، تعادلی را که در هنگام انعقاد قرارداد با مذاکره ی فراوان به‌دست آورده اند تا پایان قرارداد و انجام پروژه حفظ کنند. یکی از راهکارهایی که در این راستا مطرح شده است استفاده از مذاکره‌ی مجدد است. این مقاله تلاش می‌کند که ضمن بیان مفهوم و علل مذاکره‌ی مجدد، به بررسی ثبات و انعطاف پذیری همزمان در قراردادهای سرمایه گذاری نفتی بپردازد.