بهینه یابی حمل و نقل بنزین از پالایشگاه ها و مبادی ورودی به انبارهای اصلی شرکت نفت: مدل جریان شبکه

در این مقاله با استفاده از یک مدل جریان شبکه و با توجه به محدودیت‎های موجود در ظرفیت تولید، انتقال و ذخیره‎ی فرآورده‎ی بنزین، به این سیوال پاسخ داده می‎شود که چه مقدار بنزین از کدام پالایشگاه یا بندر ورودی، با کدام وسیله و ازکدام مسیر، به کدام یک از نقاط تقاضا حمل شود، به‎گونه‎ای که هزینه‎ی حمل و نقل کم‎ترین مقدار ممکن را داشته باشد. مدل طراحی شده در این تحقیق در دو مرحله حل شده است. در مرحله‎ی اول با توجه به ارزان‎تر بودن هزینه‎ی انتقال توسط خطوط لوله نسبت به دیگر وسایل حمل و نقل، از وارد کردن هزینه‎ی انتقال توسط نفت‌کش‎های جاده پیما صرف‎نظر شده است تا حداکثر جریان با توجه به محدودیت خطوط لوله برقرار شود. سپس در مرحله‎ی دوم تمامی عرضه و تقاضاهای تخصیص داده شده به نقاط در مرحله‎ی اول از مقادیر اولیه کسر و مدل با توجه به هزینه‎ی نفت‎کش‎های جاده‎پیما حل می‎شود. نتایج نشان می‎دهد که خطوط لوله با وجود این‎که حجم بالایی از حمل فراورده‎ی بنزین را به عهده دارد، سهم کمی از هزینه را به خود اختصاص داده است. در ارتباط با نفت کش‎های جاده پیما این نتیجه کاملا برعکس است. نتایج نشان می‌دهد که با گسترش خطوط لوله در بسیاری از مسیرهای بهینه یابی شده می‎توان هزینه‎ی حمل و نقل این فرآورده را تا حد زیادی کاهش داد که نشانگر آن است که بسیاری از این مسیرها به صورت بهینه عمل نمی‎کنند. در نهایت بر روی نتایج به‎دست آمده تحلیل حساسیت انجام گرفته است که این تحلیل حساسیت قیمت‎های سایه‎ای و میزان حساسیت هر کدام از پارامترها و متغیرهای مدل را مشخص می‎کند.