بررسی میزان تاثیر مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب در حال توسعه (شامل ایران)، دوره ی زمانی 2009-1980

انرژی های تجدیدپذیر، با طبیعت و محیط زیست سازگاریِ بیش‎تری دارند، تولید و تهیه ی آن‎ها آلایندگی زیست محیطی ناچیزی دارد و چون تجدیدپذیرند، برای آن‎ها پایانِ نزدیکی متصور نیست. از این رو، انرژی های تجدیدپذیر، روزبه روز سهمِ بیش‎تری در سامانه ی تامینِ انرژی جهان به عهده می گیرند. دسترسی کشورهای درحال توسعه به انواع منابع جدید انرژی، برای توسعه ی اقتصادی آن‎ها اهمیت دارد. پژوهش های جدید حاکی از آن است که بین سطح رشد و میزانِ مصرف انرژی یک کشور، رابطه‎ی مستقیمی برقرار است. در این مطالعه به منظور بررسی رابطه ی بین مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر با رشد اقتصادی در میان کشورهای منتخب در حال توسعه، شامل ایران، در دوره ی زمانی 2009- 1980، از آزمون های ریشه‎ی واحد پانلی، هم انباشتگی پانلی و حداقل مربعات ادغام شده استفاده شده است.نتایج پژوهش نشان می دهد که در بین کشورهای منتخب در حال توسعه، بین متغیرها در بلندمدت، رابطه ی هم انباشتگی وجود دارد. هم‎چنین، طی دوره ی مورد بررسی، ضریبِ میزان اثرگذاریِ بلندمدتِ مصرفِ انرژیِ تجدیدناپذیر (مصرف انرژی با منابع متعارف) بیش‎تر از ضریبِ میزان اثرگذاریِ بلندمدتِ مصرف انرژی تجدیدپذیر بر رشد اقتصادی در کشورهای منتخب در حال توسعه می باشد.