مدلسازی و اولویت بندی سیاست های توسعه نیروگاه های حرارتی ایران با توجه به محدودیت های ‌محیط‌زیستی

انتشار سالانه نزدیک به 180 میلیون تن co2 توسط نیروگاه‌های حرارتی کشور یکی از عوامل قرارگیری ایران در جایگاه نهم کشورهای تولیدکننده گاز‌های گلخانه‌ای در دنیا می‌باشد. براین اساس، در پژوهش حاضر سیاست‌های دیسپاچینگ بهینه اقتصادی محیط زیستی بار و پروتفولیوی از استراتژی‌های بهبوددهنده کارایی در دو سمت عرضه و تقاضا به ترتیب در سناریوهای mt1 و mt2 و eep در مدل‌ساز leap و سیستم بهینه یاب آن osemosys شبیه‌سازی و بهینه‌یابی شده‌اند. برای این منظور از داده‌های سری زمانی 1387 تا 1397 ترازنامه انرژی کشور استفاده شد و با مدل‌سازی سیستم انرژی، به شناسایی وضعیت موجود و پیش‌بینی عرضه و تقاضای برق حرارتی، انواع هزینه‌ها و میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در بازه زمانی 20 ساله 2030-2011 برای کل کشور اقدام گردید. سپس با تعیین دیسپاچینگ بهینه نیروگاه‌های حرارتی، کارآمدترین سیاست جهت بهبود کارایی اقتصادی محیط زیستی بخش برق حرارتی در راستای دستیابی به توافقنامه پاریس در قالب برترین سناریو از طریق تحلیل هزینه – منفعت معرفی شده است. نتایج حاصل نشان دادند که کلیه سناریوهای جایگزین با کاهش بیش از 15درصد انتشار و منافع اقتصاد محیط زیستی بیش از 8 میلیارد دلار نسبت به سناریوی مرجع؛ علاوه بر امکان تحقق توافق مشروط و غیرمشروط، دستیابی به اهداف indc ایران را میسر خواهند ساخت.

modeling and prioritizing iran's thermal power plant development policies based on environmental constraints

iran is ranked as the ninth largest greenhouse gas producer in the world, with an annual emission of nearly 180 million tons of co2 by thermal power plants.. the purpose of this research is to simulate and optimize the optimal economic and environmental load dispatch and a portfolio of efficiency improvement strategies on both supply and demand sides in mt1, mt2, and eep scenarios in using the long-range energy alternative planning (leap) modeler and its osemosys optimizer system. we do this using the time series data from 2008 to 2018 of the country’s energy balance. our modelling allowed us to estimate the current situation and forecast of supply and demand of thermal electricity, types of costs, and the amount of greenhouse gas emissions  for the whole country over a 20-year period (2011-2030). we identified the most efficient policy for improving the environmental economic efficiency of the thermal power sector in line with the paris agreement in the form of the best scenario through cost-benefit analysis by determining the optimal dispatching of thermal power plants. the results showed that all alternative scenarios with a reduction of more than 15% emissions and environmental economic benefits of more than $ 8 billion compared to the bau scenario would achieve iran’s indc goals and meet our commitments under either a conditional or an unconditional agreement.