استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی تحقیق در عملیات به منظور تعیین سطوح بهینه تولید نفت خام و گاز غنی در پروژه‌های صنعت نفت و گاز ایران- مطالعه موردی: پروژه فازهای 17و 18 میدان گازی پارس جنوبی

سطح تولید نفت وگاز از پروژه‌های بالادستی کشور یکی از چالش‌های اساسی در تدوین طرح‌های جامع توسعه میادین به شمار می رود. در قراردادهای نفت وگاز ایران، مسیر تولید از پروژه های نفت وگاز توسط واحد مدیریت و برنامه ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران، صرفاً بر اساس عومل فنیزمین‌شناسی برآورد و به طرف قرارداد ارائه می شود. هدف این پژوهش توسعه دامنه استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی تحقیق در عملیات به منظور تعیین سطح بهینه تولید نفت خام و گاز غنی، بر اساس فاکتورهای فنی، زمین‌شناسی و پارامترهای قراردادی در پروژه‌های نفت و گاز است. برای این منظور پس از بررسی نقاط ضعف مدل‌های رایج، مدل جامعی مبتنی بر روش‌های برنامه ریزی تحقیق در عملیات برای تعیین سطح بهینه تولید نفت و گاز در پروژه‌های نفت و گاز پیشنهاد گردید. مدل پیشنهادی در این پژوهش از شاخه مدل‌های بهینه‌یابی غیرخطی پویاست که در آن حداکثر سازی ارزش خالص فعلی پروژه‌های نفت و گاز به‌عنوان تابع هدف تنظیم گردیده و فاکتورهای فنی، تکنولوژیکی و عناصر قراردادی به‌عنوان مدل تعبیه شده‌اند. نتایج حاصل نشان می‌دهد استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی تحقیق در عملیات در تعیین سطح تولید نفت خام و گاز غنی نتایج قابل اتکایی را فراهم نموده و تدوین طرح جامع توسعه میادین نفت و گاز کشور از سوی واحد برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران را تسهیل می‌کند.

Use of Operation Research Planning Models to Determine the Optimum Levels of Crude Oil and Gas Production in Iranian Oil and Gas Projects- Case Study: South Pars Project Phases 17 & 18

Determining the optimal level of oil and gas production from the upstream projects of the country is one of the main challenges in the formulation of Master Development Plans (MDP) for petroleum projects and impacts the return on investment and profitability of contracting parties, especially the contractor. In Iran's oil and gas contracts, since the development of the MDP is the responsibility of the Ministry of Petroleum, the production profile of petroleum projects is determined by the National Iranian Oil Company Management and Consolidated Planning Department, based solely on technical geology and submitted to the contractor. The purpose of this research is to introduce and extend the scope of operation research planning models in order to determine the optimum level of crude oil and gas production based on technical, geological and contractual elements in Iranian oil and gas projects. For this purpose, we first review different common models for determining the optimum level of oil and gas production. After identifying their deficiencies, a comprehensive model based on operation research planning procedures is proposed to determine the optimal level of oil and gas production in petroleum projects. The proposed model in this study is a branch of nonlinear dynamic optimization models in which the maximization of the current net present value of each oil and gas project for the target production level is set as the objective function and the technical, technological and contractual factors are considered as constraints. The results of this research show that the use of operation research planning models in determining the level of crude oil and gas production provides reliable results, and facilitates the development of an MDP for the development of oil and gas fields of the country by the MCP department of the NIOCJEL Classification: C61, Q35, K32Keywords: Optimization, Operation Research, Geological Factors, Technological Factors, IPC, NPV