کاربرد الگوی داده –ستانده به‌ منظور ارزیابی جایگاه بخش نفت و گاز در اقتصاد ایران

در مقاله حاضر، بخش نفت و گاز در اقتصاد ایران به عنوان یک صنعت مهم و کلیدی، با استفاده از جدول دادهستانده سال 1390(آخرین جدول داده ستانده که از سوی مرکز آمار ایران منتشرشده است) مورد بررسی قرار می گیرد. برای بررسی جایگاه بخش نفت و گاز در اقتصاد ایران، ضرایب متنوعی از جمله ضرایب پسین و پیشین محاسبه شده اند. براساس یافته های این مقاله، بخش خدمات مهم ترین عرضه کننده نهاده های مورد نیاز برای تولید در بخش نفت و گاز می باشد شاخص حساسیت انتشار برای صنعت نفت، بزرگ تر از واحد بوده که نشان می دهد سایر بخش ها از محصولات این صنعت در پیشبرد مقاصد تولیدی خود به طور مستقیم و غیر مستقیم به نحو مطلوبی استفاده می کنند. صنعت نفت از نظر کشش تولید کل رتبه سوم را به خود اختصاص داده، که از یک طرف اهمیت این صنعت را از نظر پیوند با سایر فعالیت های اقتصادی و از طرف دیگر نقشی است که این صنعت بیان کننده در جبران تقاضای نهایی دارد. در این مقاله علاوه بر موارد فوق، شاخص های پسین و پیشین بخش نفت و گاز با استفاده از جداول داده و ستانده سال های 1370، 1380 و 1390 که از سوی مرکز آمار منتشر شده است، نیز محاسبه و ملاحظه شد که ضریب پیوستگی پیشین طی این سال ها افزایش یافته است که علت آن را می توان رشد بخش پایین دستی صنعت نفت و گاز دانست. ازآنجایی که ستانده بخش نفت و گاز نهاده اصلی در بخش پایین دستی نفت و گاز می باشد، گسترش صنعت پالایش طی سال های مورد بررسی، موجب افزایش این ضریب شده است.