شاخص های امنیت ساز پدافند غیرعامل در آمایش سرزمین

رابطه بین امنیت و انسان، فضا و فعالیت، از مولفه‌های اساسی در طرح‌های آمایش است که به تثبیت و پایداری توسعه و امنیت می‌انجامد. دفاع از سرزمین در مقیاس ملی و منطقه‌ای، افزون بر محتوای سیاسی و جغرافیایی آن، دفاع از موجودیت‌های تثبیت‌یافته فضا نیز می‌باشد. اگر امنیت انسان و فعالیت، در برنامه دفاعی کشور مورد توجه اساسی واقع نشود، ناپایداری، اصلی‌ترین تهدید فیزیکی و عملکردی فضا خواهد بود. هدف این پژوهش، مطالعه عوامل امنیت‌ساز پدافند غیرعامل در آمایش سرزمین می‌باشد و اینکه کدامیک از متغیرهای موثر در این امر، از نظر خبرگان این حوزه، نقش بارزتری دارند؟ روش مورد استفاده، توصیفی – تحلیلی می‌باشد و برای مطالعه دقیق موضوع پژوهش، افزون بر مطالعه اسنادی از روش کمی (پیمایش و استفاده از spss) و کیفی (مصاحبه) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مکان‌یابی مناسب، مقاوم‌سازی، استفاده از تجارب و اقدام‌های برخی کشورها با استفاده از عوارض طبیعی از مهم‌ترین عوامل امنیت‌ساز پدافند غیرعامل در آمایش سرزمین است.