پابرجایی قابلیت‏های فرماندهی و واپایش از طریق برنامه‏ ریزی راهبردی منابع انسانی

پابرجایی قابلیت‏ها، هر برنامه و طرح مرتبط با آینده را به سطح قابل قبولی از پایداری می‏رساند، به گونه‏ای که در مواجهه با تحولات محیطی، بیشترین دوام را داشته باشد. رشد و توسعه شاخص‏های توانمندساز فرماندهی و واپایش، آنها را به قابلیت‏های کلیدی و باثباتی تبدیل می کند که امکان رویارویی با حوادث گوناگون پیرامونی را فراهم می کنند. هدف این پژوهش تبیین چگونگی دستیابی به پابرجایی قابلیت‏ها در زمینه فرماندهی و واپایش، به عنوان مهم‏ترین رکن مدیریت و راهبری عملیات نظامی، از طریق برنامه‏ریزی راهبردی و هدفمند منابع انسانی است. به این منظور پس از دریافت فرایندهای اثرگذار منابع انسانی بر پابرجایی قابلیت‏های فرماندهی و واپایش، از طریق مطالعات کتابخانه‏ای و نظرسنجی از متخصصان باتجربه و برنامه‏ریزان حوزه فرماندهی و واپایش به روش دلفی، با استفاده از روش الگو‏سازی معادلات ساختاری، چگونگی دستیابی به سطح مطلوب پابرجایی در زمینه قابلیت‏های فرماندهی و واپایش، با هدف واپایش میدان نبرد در شرایط مختلف، ایجاد قابلیت مواجهه با شرایط بحران، توانایی در دفاع ناهمگون و قابلیت جذب و به‏کارگیری فناوری‏های موثر دفاعی از طریق برنامه‏ریزی هدفمند منابع انسانی تبیین شد و در نهایت الگویی که مشخص کننده شیوه موثر به‏کارگیری فرایندهای منابع انسانی است، ارائه شد.