شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر ارزیابی عملکرد نظام مدیریت دانش (مطالعه موردی: یک دانشگاه دفاعی)

تحرک سازمان‌ها در جهت سازمان‌های یادگیرنده از الزام های پیشرفت در محیط پویا، چالشی و به سرعت در حال تغییر امروز است. مدیریت دانش، مبادله دانش و خلاقیت را تشویق کرده و در نتیجه منجر به بهینه‌سازی عملکرد و بهره‌وری در سرمایۀ فکری می‌شود. در مقالۀ حاضر، در راستای دستیابی به هدف تحقیق (تبیین چارچوبی جهت ارزیابی عملکرد نظام مدیریت دانش) ادبیات موضوع مورد بررسی قرار گرفت و چارچوب اولیۀ تحقیق معرفی گردید. به منظور تایید چارچوب اولیه، روش دلفی ساعتی و جهت محاسبه درجه اهمیت معیارها، روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی (ahp) به کار گرفته شد. در این راستا از دیدگاه ها و نظرات 30 تن از کارشناسان و خبرگان موجود در حوزۀ مدیریت دانش در یک دانشگاه نظامی استفاده گردید. یافته‌های تحقیق نشان داد شاخص «یادگیری و کاربرد واقعی دانش در سازمان» با وزن 0/004 از دیدگاه خبرگان، بالاترین درجۀ اهمیت را کسب نمود. شاخص‌های «زیرساخت سازمانی مناسب مدیریت دانش»، «وجود فرهنگ خلق و تعاملات دانش»، «بهبود کیفیت و بازدهی سازمان» و «رضایت ذینفعان از نظام» به ترتیب در اولویت های بعدی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که باید در ارزیابی عملکرد نظام (سیستم) مدیریت دانش سازمان‌ها، شاخص‌ها و ملاک‌هایی همچون کاربردی بودن واقعی دانش در سازمان، وجود پدیدۀ یادگیری و فرهنگ تعاملات دانشی میان کارکنان، بررسی وجود یک نظام فناوری اطلاعات و زیرساخت امن و مناسب با دقت بالاتری مورد بررسی قرار گیرند. طراحی و ایجاد نقشۀ دانش با در نظر داشتن و شناسایی حوزه‌های مختلف دانش دفاعی در سازمان، نگاشت و ذخیره دانش کارکنان با توجه به نقشۀ دانشی، شناسایی و تهیۀ فهرست خبرگان سازمانی در حوزه‌های مختلف به همراه مجاری ارتباطی آنها، به تسهیم عادلانه دانش در سازمان‌های نظامی کمک می‌کند.