نقش اطلاعات راهبردی در حفظ توان رزمی پدافند هوایی کشور ج.ا.ایران

اطلاعات به عنوان یکی از عناصر اصلی تصمیم سازی در عملیات نظامی، آثار خاص چندگانه در عملکرد سامانۀ پدافند هوایی داشته و نقش به سزایی در روند اجرای عملیات پدافند هوایی بازی می کند. آمادگی دفاعی یا در اصطلاحdef.con[1] درواقع موتور حرکتی سامانۀ پدافند هوایی در استفادۀ بهینه از تجهیزات، نیروی انسانی و تصمیم گیری صحیح و به موقع فرماندهان صحنه نبرد پدافند هوایی محسوب می شود که مبنای تغییر درجه آن سازمان از برخورداری اطلاعات عملیاتی دقیق و به موقع از درجۀ آمادگی، تغییرات در تعداد کارکنان عملیاتی و آمادگی جنگ افزارها و دیگر سامانه های پدافندهوایی می باشد. برخورداری سامانۀ پدافندهوایی از اطلاعات عملیاتی مناسب موجب بالا رفتن سطح آمادگی، اثربخشی مناسب و نیز جلوگیری و فرسودگی کارکنان و تجهیزات و به دنبال آن حفظ آستانه تحمل کارکنان و قابلیت اطمینان سامانۀ پدافند هوایی می گردد. با عنایت به وجود تهدیدهای فرامنطقه ای و منطقه ای علیه ج.ا.ایران سامانۀ اطلاعاتی نیز بایستی با به کارگیری انواع تجهیزات و کارکنان، اطلاعات عملیاتی سامانۀ پدافند هوایی را تامین نموده تا بیشترین بهره وری در کوتاه ترین زمان ممکن حاصل آید. در این پژوهش محقق کلیه اسناد و مدارک مرتبط با عملیات پدافند هوایی و اطلاعات عملیات نظامی را به عنوان جامعۀ مورد مطالعه محسوب نموده و با روش تحلیل کیفی مبادرت به تبیین هدف نموده است. با بررسی اسناد و مدارک محققان به این نتیجه رسیده اند که بایستی تناسبی بین اهداف، توان اجرای عملیات (برد سلاح ها، برد سامانه های کشف و ...) نیروهای پدافندی، نفوذ سامانه های اطلاعاتی، درجه های آمادگی و وضعیت های مناسب سامانۀ پدافند هوایی به گونه ای که ضمن حفظ توان رزمی یگان های پدافند هوایی، آمادگی مناسب نیز در جهت پاسخگویی به حملات احتمالی وجود داشته باشد. به همین دلیل عدم تعادل بین موارد یادشده می تواند موجب فرسوده شدن سامانۀ پدافند هوایی از ابعاد تجهیزاتی و نیروی انسانی و در نهایت عدم پاسخگویی مناسب می شود.