طراحی و اعتبارسنجی الگوی رهبری دیجیتال در نظام آموزش و پرورش کشور (مطالعه موردی: آموزش وپروش استان سیستان و بلوچستان)

موفقیت نظام آموزش و پرورش در عصر حاضر نیازمند پایش، پاسخگویی و هماهنگی با تحولات دیجیتال حاکم بر تمامی ارکان زندگی فردی و اجتماعی است. دستیابی به این مهم نیازمند شیوه نوینی از رهبری است که با عنوان رهبری دیجیتال از آن یاد می‌شود. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارائه الگویی بومی برای سنجش رهبری دیجیتال در نظام آموزش و پرورش کشور انجام شده است. مطالعه حاضر از منظر هدف یک پژوهش بنیادی است که با روش آمیخته صورت گرفته است. همچنین از نظر روش و بازه زمانی گردآوری داده‌ها یک پژوهش پیمایش مقطعی است. جامعه آماری بخش کیفی شامل 23 نفر از خبرگان تجربی و نظری در حوزه مورد مطالعه است. در بخش کمی نیز از دیدگاه 400 نفر از کارکنان نظام آموزش و پرورش کشور استفاده شده است. ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و پرسشنامه مدلسازی ساختاری-تفسیری و پرسشنامه محقق‌ساخته می‌باشد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کیفی محتوا، مدلسازی ساختاری-تفسیری و حداقل مربعات جزئی استفاده گردیده است. نتایج نشان داده است، ساختار حکمرانی دیجیتال و زیرساخت فناورانه دیجیتال متغیرهای زیربنایی الگوی رهبری دیجیتال هستند. این متغیرها تاثیرگذارترین متغیر‌های مدل می‌باشد که به صورت مستقیم بر تدوین استراتژی دیجیتال اثر می‌گذارند. به همین ترتیب تدوین استراتژی دیجیتال نیز بر مدیریت منابع انسانی و خط‌ مشی‌گذاری دیجیتال تاثیر دارند. از طریق خط‌مشی دیجیتال و مدیریت منابع انسانی نیز می‌توان فرهنگ دیجیتال را در سازمان نهادینه کرد و در نهایت نیز رهبری دیجیتال قابل حصول است.

designing and exercising the power of lg digital leadership in the education system of the country (case study: education of sistan and baluchestan province)

the success of the education system in the present age requires monitoring, responding and coordinating with the digital developments that govern all the pillars of individual and social life. achieving this requires a new approach to leadership, known as digital leadership. in this regard, the present study was conducted with the aim of providing a local model for measuring digital leadership in the country’s education system. the present study is a fundamental research that has been done by mixed method. it is also a cross-sectional survey in terms of data collection method and time period. the statistical population of the qualitative section includes 23 experimental and theoretical experts in the field. in a small part, the views of 400 employees of the country’s education system have been used. data collection tools are semi-structured interview, structural-interpretive modeling questionnaire and researcher-made questionnaire. to analyze the data, qualitative content analysis, structural-interpretive modeling and partial least squares were used. the results show that the structure of digital governance and digital technological infrastructure are the underlying variables of the digital leadership model. these variables are the most influential model variables that directly affect the development of digital strategy. similarly, digital strategy development has an impact on human resource management and digital policy-making. digital culture and human resource management can also institutionalize digital culture in the organization, and ultimately digital leadership can be achieved