اثر هوشمندی کاری بر کنترل و اقدامات راهبردی در صنعت بیمه

در سال های اخیر، رشد و گسترش تولید داده در حوزه های مختلف، ضمن ایجاد چالش هایی در مورد مدیریت آن ها، فرصت هایی را برای دست‌یافتن شرکت ها به پیش بینی های دقیق تر در مورد تغییرات محیطی فراهم کرده است. در حقیقت ابزارهایی مانند هوشمندی کاری با شناسایی روندهای محیطی، زمینه تصمیم گیری و اقدام به موقع را برای سازمان فراهم می کند. از سویی دیگر کنترل راهبردی به عنوان عاملی تعیین کننده و مهم در حوزه مدیریت راهبردی نقشی قابل توجه در موفقیت سازمان ها به ویژه در شرایط متلاطم دارد. بر این اساس این مطالعه باهدف بررسی اثر ابعاد هوشمندی کاری (کسب‌وکار) بر ابعاد کنترل شامل کنترل ورودی، کنترل حرفه ای، کنترل فرایند و کنترل خروجی و اقدامات راهبردی در صنعت بیمه انجام شد. روش این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها تحقیقی پیمایشی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 348 نفر از مدیران و کارکنان شرکت‌های بیمه در ایران است که اطلاعات مربوط به آن ها توسط پرسشنامه جمع آوری شد. بعد از تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم افزار amos، مشخص شد که عملکرد گزارش‌دهی و برنامه ریزی هوشمندی کاری اثر مثبت و معناداری بر ابعاد کنترل راهبردی یعنی کنترل ورودی، کنترل فرایند، کنترل حرفه ای و کنترل خروجی دارد. علاوه براین مشخص شد که از بین ابعاد کنترل راهبردی تنها کنترل فرایند و کنترل خروجی بر اقدامات راهبردی اثرگذار هستند و کنترل ورودی و کنترل حرفه ای بر اقدامات راهبردی شرکت‌های بیمه ایرانی اثری ندارند.